خبرهاوبرنامه های روز سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان

به گزارش سرمایه گستران و به نقل از روابط عمومی سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، محمد صادق سجادزاده پیرامون برگزاری فصل سوم پاتوق خانواده اظهار داشت: بسیار خوشحال هستم که مردم به پاتوق خانواده اعتماد داشته و در این جلسات حضور پیدا می‌کنند؛ هرچند که قرار بود که فصل سوم پاتوق خانواده را بسیار زودتر برگزار کنیم تا خانواده‌های اصفهانی بتوانند از این جلسات استفاده کنند.
وی با اشاره به استقبال قابل توجه مردم از برگزاری این برنامه افزود: با توجه به اینکه برگزاری فصل سوم نیازمند محیطی با ظرفیت بالا و همچنین سرپوشیده بوده سالن کوثر را انتخاب کردیم.
دبیر کمیته فرهنگ روابط اجتماعی و خانواده سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان بیان کرد: فصل سوم پاتوق خانواده به صورت ماهیانه برگزار می‌شود که در این فصل نیز به صورت جدی به دنبال دعوت اساتید بزرگ کشور هستیم که در این جلسات در خدمت شهروندان اصفهانی باشند.
وی با بیان اینکه فصل سوم پاتوق خانواده همزمان با شروع ماه مبارک رمضان به پایان می‌رسد، خاطرنشان کرد: امیدوار هستیم بتوانیم مانند سال گذشته برنامه‌ خوبی را در ماه مبارک رمضان داشته باشیم.
گفتنی است؛ اولین نشست از فصل سوم پاتوق خانواده با موضوع ” جدایی نادرها از سیمین ها” با حضور دکتر سید محسن فاطمی استاددانشگاه هاروارد برگزار شد.

** خلاقیت در مضامین اجتماعی از مؤلفه های آثار رضا عباسی
خلاقیت در مضامین اجتماعی و مردمی، خلاقیت و ابتکارات در کمیت و کیفیت کاربرد خطوط در نقاشی و طراحی از جمله مولفه‌های خاص آثار رضا عباسی است.
به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، مرکز اصفهان شناسی و خانه ملل در راستای آشنایی ریشه‌های هنری و مفاخر اصفهان فعالیت‌های تحقیقی مختلفی انجام می‌دهد که همایش بررسی ابتکارات رضا عباسی در مکتب نقاشی اصفهان یکی از این برنامه‌ها بود.
همایش “ابتکارات رضا عباسی” از سوی مرکز اصفهان شناسی و خانه ملل سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان با محوریت بررسی ابتکارات و دستاوردهای “رضا عباسی” نقاش برجسته عهد صفوی برگزار شد.
دکتر اصغر جوانی در این همایش عامل ارتقای هنر را خلاقیت و ابتکار هنرمندان و اندیشمندان دانست و اظهار داشت: ابتکار و آثار رضا عباسی را می‌توان با رویکردهای مختلفی از جمله جامعه شناسی و امثال آن بررسی کرد، ما در این مجال قصد داریم تا نسخه‌های تک برگی رضا عباسی را از منظر سبک شناسی بررسی کنیم.
وی در مورد گستردگی آثار رضا عباسی افزود: رضا عباسی هنرمندی با گستره کار فراوان است، او نسخه نگاری و تصویرگری‌های بسیاری داشته است.
این استاد دانشگاه اصفهان ادامه داد: عباسی در زمانی که کارخانه‌های نساجی به ایران آمده بودند، طراحی‌های مختلفی برای پارچه انجام داد که تعدادی از آن در موزه ایران باستان و موزه‌های مهم جهان موجود است. کارخانه‌های کاشی پزی در آن دوران از رونق خاصی برخوردار بودند و او در زمینه طراحی کاشی آثار فراوانی دارد.
محقق و پژوهشگر برجسته اصفهانی، هنر را ابزاری برای اندیشیدن دانست و ادامه داد: می‌توان با بررسی آثار رضا عباسی به اندیشه او پی برد. زندگی و آثار رضا عباسی جای تحقیق بسیاری دارد. تا امروز شیوه مرگ وی و محل قبرش مشخص نیست و این خود می‌تواند موضوعی ارزشمند برای پایان نامه کارشناسی ارشد و دکتری باشد.
وی در مورد زندگی رضا عباسی گفت: او در مشهد به دنیا آمد و پدرش به احترام نام امام هشتم او را رضا نامید و از آن به بعد به «آقا رضا» معروف شد.
این هنرمند اصفهانی ادامه داد: با آمدن پایتخت به اصفهان او نیز به این شهر آمد و روابط نزدیکی که به شاه عباس داشت و نقل است که شاه به او ارادت خاص داشته به همین دلیل مفتخر به کسب عنوان عباسی شد.
وی در مورد مولفه‌های خاص آثار رضا عباسی اظهار داشت: نکات زیادی در کار رضا عباسی نشان از نو شدگی دارد، از آن جمله می‌توان به خلاقیت در مضامین اجتماعی و مردمی، خلاقیت و ابتکارات در کمیت و کیفیت کاربرد خطوط در نقاشی و طراحی و استفاده از رنگ اشاره کرد.
وی خاطرنشان کرد: در کارهای او نوعی پیکره نگاری جدید مشاهده می‌شود و روایت داستان در نگارگری از زمان او پدید می‌آید. از این جهات در مدارک تاریخی از او با عناوینی مانند مبتکر، خلاق، سنت شکن، نوآور، پایه‌گذار مکتب اصفهان، اجویه زمان، یگانه دوران و بدایع نگار نام می‌برند.

استاد بزرگ نقاشی ایرانی:
** هر یک از قطعات عتیقه بیانگر تاریخ ایران است
جهانگیر شهدادی در نشست “گوشه های اصفهان” گفت: هر یک از قطعات عتیقه بیانگر تاریخ ایران است و همین امر من را با تاریخ ایران آشنا کرد.

به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، “جهانگیر شهدادی” استاد بزرگ نقاشی ایرانی، هفته آخر بهمن ماه در نشست تخصصی “گوشه های اصفهان” میهمان موزه هنرهای معاصر سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان بود.
جهانگیر شهدادی از جمله افرادی است که هنر سنتی ایران امروز خود را مدیون تحقیقات و تلاش‌های او می‌داند. این استاد هنرهای سنتی اصفهان در مورد شکل گیری هنر خود گفت: من در نائین و حاشیه کویر به دنیا آمدم و در کودکی به اصفهان آمدم. در دوران نوجوانی به کشیدن نقاشی از اصفهان پرداختم ولی نه آنچه در آن روزگار مرسوم بود که درخت و بیشه می‌کشیدند، من خطی افقی که آسمان و زمین را از هم جدا می‌کرد و معمولاً کویر بود، می‌کشیدم؛ دلیل این، آن چیزی است که در ذهن من از کودکی شکل رفته بود.
جهانگیر شهدادی در ادامه افزود: این شانس را داشتم که به اصفهان آمدم و دومین شانس خود را آن هنگامی آوردم که با آنتیک و عتیقه شناسی آشنا شدم. هر یک از قطعات عتیقه بیانگر تاریخ ایران است و این امر من را با تاریخ ایران آشنا کرد. هنر در بازار بسیار اصیل باقی مانده بود. با استادکارانی آشنا شدم که علاوه بر آنکه تاریخ اشیای قدیمی را بیان می‌کردند داستانی که در مورد آن شی وجود داشت را نیز بازگو کردند که برایم بسیار جذاب بود.
استاد شهدادی به ۱۰ سال فعالیت خود در زمینه‌های مختلف هنری از جمله معماری، مجسمه سازی و نقاشی اشاره کرد و اظهار داشت: در ۴۰ سالگی به این نتیجه رسیدم که باید تکلیفم را با زندگی خود مشخص کنم، تصمیم گرفتم امتحان کنم و ببینم من واقعاً نقاش هستم یا نه!
وی به رابطه نزدیک ادبیات و نقاشی اشاره کرد و گفت: وقتی بخواهیم نقاشی ایرانی را بررسی کنیم، به رابطه تنگاتنگ آن با ادبیات پی می‌بریم. من سعی کردم تا با بررسی جزئیات نقاشی ایرانی و تاریخ هنر غرب ارتباط بین این دو را درک کنم. ما در تاریخ نقاشی ایران با ۵۰ سال اختلاف با غرب با رنسانسی در نقاشی مواجه می‌شویم. در بررسی تاریخ تصویری ایران نمی‌شود اصفهان را کنار گذاشت.
شدادی به دوران مدرن در آلمان اشاره داشت و یادآور شد: در دوره‌ای غربی‌ها به این نتیجه رسیدند که اگر صنایع دستی قابل استفاده نباشد، این هنر از بین خواهد رفت.
وی با بیان اینکه در آن دوران، دانشگاه‌هایی با حضور اساتید بزرگ هنر تشکیل شد و این تغییر رخ داد، خاطرنشان کرد: البته این موضوع، بدان معنی نبود که هنر سنتی را نفی کنند و آن را از بین ببرند، بلکه هدف کاربردی کردن هنر سنتی بود زیرا اگر سنت وجود نداشته باشد، هویت به وجود نمی‌آید.

** ارتقای کیفی، هدف برنامه‌های تئاتری اصفهان باشد
در آخرین جلسه ازدومین دوره سلسله نشست های کارنامه به هدف برنامه های تئاتر اصفهان و ارتقای کیفیت آن اشاره شد.
به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، “کارنامه” در حالی آغاز شد که به گفته بسیاری، فرصتی برای معرفی بزرگان هنر شهر اصفهان به شمار می‌رفت و دومین دوره از سلسله نشست‌های کارنامه در حالی به پایان رسید که به نوعی داغ‌ترین جلسه این نشست‌ها نیز به شمار می‌رفت.
در آخرین جلسه از دور دوم نشست کارنامه، احمد شاهین فر کارگردان تئاتر کودک بر روی کرسی کارنامه نشست. شاهین فر متولد ۱۳۳۲ از اصفهان است. این هنرمند اصفهانی درباره فعالیت هنری خود طی سال‌های گذشته اظهار داشت: از ابتدای انقلاب تاکنون در مدیریت و تولید و اجرای تئاتر کودک و نوجوان حضور داشته‌ام و نخستین کسی که پس از انقلاب کار کودک کرده بنده بوده‌ام.
وی افزود: انسان و حیوان، هابیل و قابیل، پلنگ مغرور و خرس طماع را در آن زمان کار کردم و پیشنهاد نخستین جشنواره ملی کشور را در مهاباد در آذربایجان شرقی دادم. بنده معتقد به شکل گرفتن کار کودک بودم زیرا تئاتر ما امروز کم جمعیت است به این دلیل که کودکان را با تئاتر آشنا نمی‌کنیم.
شاهین فر با بیان اینکه کودکان ما به جای تئاتر با جُنگ آشنا شده‌اند، تصریح کرد: امروز با صدا و موسیقی کودکان را جذب می‌کنند در حالی که هیچ شاخص تربیتی را در کودک در نظر نمی‌گیرند. کودک ما نیاز به جُنگ و موسیقی دارد اما تئاتر باید مهم‌تر از جُنگ جلوه داده شود به این دلیل که تئاتر فرهنگ ساز بوده و بهترین نوع بیان است.
وی تصریح کرد: باید تئاتر کودک را پویا کنیم، ضمن اینکه در تئاتر کودک به مبانی فرهنگی می‌رسد در آینده نیز تماشاچی بزرگ‌سال داریم و جمعیت سالن ما افزایش می‌یابد. در کشورهای بزرگ دنیا سالن‌های تئاتر مملو از جمعیت هستند و شاید یک نمایش چندین سال اکران شود به این دلیل که تئاتر مولد و فرهنگ‌ساز است.
استاد شاهین فر معتقد است که باید بانک اطلاعاتی را از اهداف دوره‌های مختلف جشنواره فیلم کودک داشته باشیم که هر کار با چه هدف و از کدام کشور آمده و باید برای کارگردانان و نویسندگان داخلی و خارجی هدف تعیین کنیم تا شاهد جشنواره‌ای پرمحتواتر باشیم.
پس از پایان دومین دوره سلسله نشست‌های کارنامه و بر اساس نظرسنجی‌ها عملکرد کارنامه به قدری مثبت بوده که هنرمندان دیگر حوزه‌ها نیز مطالبه‌ای مشابه کارنامه را دارند تا بتوانند به بهترین نحو اطلاعات خود را با پیشکسوتان و جوانان رشته هنری خود منتقل کنند.

** فیلم “سپیده، دختری که می‌خواهد منجم باشد” اکران شد
فیلم مستند “سپیده دختری که می‌خواهد منجم باشد” به کارگردانی بریت مَدسِن، در سالن نگارستان امام خمینی اصفهان اکران و نقد شد.
به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، فیلم مستند “سپیده دختری که می‌خواهد منجم باشد” به کارگردانی بریت مَدسِن در قالب چهارمین برنامه “زن و سینما” از سوی خانه مستند اصفهان و دفتر تخصصی سینما سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان در سالن نگارستان امام خمینی اصفهان اکران و نقد شد.
بریت مَدسِن کارگردانی دانمارکی است که وقتی به صورت اتفاقی سپیده هوشیار ۱۴ساله را در یک جشنواره ستاره‌شناسی در ایران ملاقات می‌کند، تصمیم به ساخت فیلم مستندی از زندگی این دختر نوجوان می‌گیرد.
سپیده در کودکی پدرش را از دست داده و به شدت به آسمان و علم نجوم علاقه‌مند است. او در ابتدا تحت تأثیر انوشه انصاری، اولین زن فضانورد توریستی جهان که ملیت ایرانی-آمریکایی دارد، قرار گرفته، و با هر راه و روشی در جستجوی و پیگیری علاقه‌اش است. با این حال، سپیده با مخالفت خانواده از جمله عمویش مواجه می‌شود که او را سرزنش می‌کند و مادر سپیده، نبود هزینه کافی برای فرستادنش به دانشگاه را به او گوشزد می‌کند.
پس از اکران این فیلم برای علاقه‌مندان و دوست‌داران فیلم مستند و علم نجوم و فضانوردی، نوبت به بخش نقد و بررسی فیلم مستند “سپیده دختری که می‌خواهد منجم باشد” رسید. این بخش با محوریت تحلیل و بررسی شهره سجادیه عضو خانه مستند و پرسش حاضران از او برگزار شد.
شهره سجادیه با توجه به کارکرد فیلم، سپیده را دختری به شدت علاقه‌مند به آسمان و در حال تلاش برای اهدافش معرفی می‌کند، این کارشناس فیلم مستند می‌گوید: البته خیلی از دختران مانند سپیده در دوران نوجوانی علاقه‌مندی‌های خاص و ویژه‌ای چون هنرپیشگی، دندانپزشکی و حتی مانند سپیده نجوم دارند.
اما این دختران نوجوان چون با مشکلات اجتماعی آشنا نیستند و با آن برخورد جدی نداشته‌اند، در ابتدا خیلی باز و گسترده فکر می‌کنند، اما به مرور زمان آهسته آهسته با حضور مشکلات و به وجود آمدن محدودیت‌های اجتماعی و جنسیتی انتظارات آن‌ها کمتر و کمتر می‌شود. تا جایی که خیلی از این دختران از علاقه و آرزوهای خود دست کشیده و به ناچار یک زندگی سنتی مانند مادرانشان خواهند داشت.
در این فیلم مستند شاید یکی از دلایل علاقه زیاد سپیده به آسمان از پس زمینه‌های روانشناسی در کودکی او و مرگ پدرش در آن دوران سرچشمه بگیرد. برای دختربچه‌ای که گمان می‌کرده پدرش به آسمان‌ها رفته، این می‌تواند دلیلی منطقی برای عشق و علاقه وافر او باشد.
این منتقد اعتقاد دارد هنگامی که در بخشی از این فیلم انوشه انصاری با سپیده تماس می‌گیرد و از او حمایت می‌کند، احتمال اینکه این تماس یک خواسته از طرف کارگردان اوکراینی باشد زیاد و حتی قطعی است و ساخت این فیلم برای سپیده یک شانس برای رسیدن به اهداف و ادامه علاقه‌اش محسوب می‌شود، که برای بیشتر دختران نوجوان غیرممکن است.