سیزده بدر، جشن پایانی نوروز…

به گزارش پایگاه خبری سرمایه گستران و به نقل ایسنا، فصل بهار و رویش طبیعت به قدری در زندگی انسان مهم است که حتی خداوند نیز در قرآن به عنوان رحمت به آن اشاره کرده است؛ چنانچه در آیه ۵۰ سوره روم خداوند می‌فرمایند: “فَانظُرْ إِلَی‌َّ ءَاثََرِ رَحْمَت‌ِ اللَّه‌ِ کَیْف‌َ یُحْی‌ِ الاْ رْض‌َ بَعْدَ مَوْتِهَآ ” پس به آثار رحمت خدا بنگر که چگونه زمین را پس از مرگش زنده می‌گرداند؛ بنابراین طبیعت زنده و شاداب نیز روح زندگی را بر وجود آدمی تزریق می کند.

در گذشته‌های دور که مردم بدون هیچ امکاناتی زندگی می‌کرده و زمستان‌هایی سرد را پشت سر می‌گذاشتند، فرا رسیدن فصل بهار نویدی بود که دل‌ها را شاد می‌کرد. فصلی که در آن طبیعت بی‌جان، رخت زندگی و رویش بر تن می‌کند و چرخ زندگی مردم را می‌چرخاند، از این رو از گذشته، مردم فرارسیدن این فصل را جشن گرفته و شادمانی می‌کردند و در سیزدهمین روز از بهار طبیعت، و زمانی که مردم دید و بازدیدهای خود را تمام می‌کرده‌اند، رهسپار طبیعت شده و این گونه حوشحالی خود را از رسیدن طبیعت ابراز می‌کردند.

کمتر کسی در کشورمان پیدا می‌شود، که اسم این روز را نشنیده باشد، “سیزده‌بدر” روزی است که بیشتر افراد رسیدن آن را لحظه‌شماری می‌کنند، اما شاید کمتر کسی باشد که از فلسفه‌ این روز با خبر باشد، چرا که این مراسم یکی از جشن‌های نوروزی است که باید با آگاهی از فلسفه و اصالت آن در حفظ این فرهنگ قدم برداریم، بعد از مراسم سیزده بدر، تمامی افراد دست از استراحت کشیده و محیای کار و فعالیت می‌شوند.

یک تاریخ شناس در این خصوص در گفت وگو با خبرنگار ایسنا می‌گوید: مراسم سیزده بدر جشن پایانی نوروز است که مردم در این روز، مهیای رفتن به طبیعت می‌شدند و سبزه‌ای را که در سفره هفت سین خود گذاشته بودند، با خود به طبیعت برده و دور انداختنه و یا در خاک چال می‌کردند.

۱۳ بدر، روزی که نحس خوانده شده است…
نظر به این که گردش و تفریح در سراسر فصل بهار و تابستان برای همه فراهم است، اما در ۱۳ فروردین میهمان طبیعت شدن، فلسفه‌ای خاص دارد، چرا که در برخی نوشته‌های قدیمی این روز را نحس دانسته‌اند.
بهروز خاماچی در این خصوص اظهار می‌کند: در نظر مردمان قدیم روز ۱۳ روز نحس بوده و به این دلیل بوده در خانه ماندن را نحس دانسته و مردم به طبیعت روی می‌آوردند تا شومی و یمن بد را از خانه‌هایشان دور کنند.
با اینکه برخی این روز را نحس می‌شمارند، اما شادی و خوشحالی و همچنین رفع کدورت‌ها از جمله مواردی است که اصالت این روز را می‌سازد، چرا که مردم با شادکامی تمام بار سفر بسته و دل به طبیعت می‌دهند و کدورت‌ها را کنار گذاشته و با خاطری شاد این روز را سپری می‌کنند.
وی می‌گوید: در این روز رسم بر این بوده است که مردم به طبیعت بروند و در خانه نمانند، چرا که طبیعت بعد از زمستانی سرد، شادابی خود را به دست آورده و میزبان مردم می‌شود و همچنین زنان نیز با سبزی‌های تازه‌ای که در طبیعت رشد کرده‌اند، کوکو سبزی و قورمه سبزی می‌پخته و در آن روز بر سر سفره‌هایشان می‌گذاشتند.
وی در خصوص مراسماتی که دراین روز در گذشته انجام می‌شده است، می‌گوید: در گذشته‌ها، مردم برای تفریح و سرگرمی خود در طبیعت به رقص و نواختن موسیقی مشغول شده و بازی‌های دسته جمعی، گل یا پوچ، پیل دستی و انواع بازی‌های دیگر را انجام می‌دادند، همچنین گره کردن علف نیز یکی دیگر از رسم‌های این روز است.
‌وی اظهار می‌کند: مراسم ۱۳ بدر نیز مانند دیگر جشن‌های سرزمین‌مان به منظور ایجاد مودت و دوستی با طبیعت و مردم است؛ و حفظ اصالت و فلسفه‌ی انسان دوستانه‌ی این روز چقدر زیبا خواهد بود.
روز طبیعت، روز شادی و نشاط..
‌خاماچی بیان می‌کند: در روز طبیعت که مفهوم اصلی آن شادی و تفریح است، باید در جاده‌ها با احتیاط رانندگی کنیم تا شیرینی این روز با تصادف و یا حوادث ناگوار دیگر، به یک عمر تلخی بدل نشود.
وی ادامه می‌دهد: تفریح ما در روز طبیعت، به هیچ وجه نباید مسبب آزار دیگران باشد و برای شادی خود مسبب دلخوری و رنجش خاطر دیگران نشویم و همچنین اگر در طبیعت بساط گردشمان را پهن کرده‌ایم، به هیچ وجه شاخه‌های درختان را نشکنیم و از شاخه‌های به زمین افتاده آتش روشن کنیم و در آخر آتش را حتما خاموش بکنیم، اما متاسفانه برخی افراد بعد از تفریح خود، آتشی را که در طبیعت روشن کرده‌اند را خاموش نکرده و چه آتش سوزی‌هایی که به بار نمی‌آورند.
وی با ابراز تاسف از کسانی که به محیط زیست خود اهمیت نمی‌دهند، می‌گوید: امروزه مردم زمانی که برای گردش به طبیعت می‌روند، شاخه‌های درختان را شکسته و زباله‌های خود را در طبیعت می‌ریزند و طبیعتی را که شادابی و زیبایی را به ما هدیه می‌دهد، مورد آزار قرار می‌دهند.
این تاریخ شناس در توصیه به کسانی که در در روز سیزده بدر به طبیعت می‌روند، عنوان می کند: چقدر خوب است که مردم زمانی که برای گردش به دل طبیعت می‌روند، همراه خود کیسه زباله برده و زباله‌های خودشان را جمع کرده و دست به تخریب طبیعت نزنند.
بر اساس موارد گفته شده، در می‌یابیم که روز طبیعت، جشنی است که از گذشتگان ما به یادگار مانده است، پس باید از انجام کارهایی که اصالت این روز را در تنگنا قرار می‌دهد پرهیز کرده و موجبات شادی خود و دیگران را فراهم کنیم و همچنین در تفریح و گردش‌هایمان دقت کنیم تا بر پیکره‌ی سرسبز و باطراوت طبیعت‌ که به تازگی سربرآورده است، آسیبی وارد نشود