هفتم تیر و یادی از ۷۲ ستاره خونین

یاد آن شهیدان، بسی معطر و روح بخش است، هفتاد و دو شهید، هفتاد و دو ستاره خونین، هفتاد و دو نمونه «بودن»، هفتاد و دو مهاجر عاشق، جمعی بودند و شمعی داشتند. شمع این جمع، «بهشتی» مظلوم بود.
دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی در هفتم تیرماه سال ۱۳۶۰ در حالی که جمعی از بلندپایه ترین و دل سوزترین مسئولان نظام، همچون آیت اللّه بهشتی رئیس دیوان عالی کشور، چهار وزیر، ۱۲ معاون وزیر و حدود ۳۰ نماینده مجلس در آن جلسه حضور داشتند با بغض منافقان منفجر شد و ۷۲ یار وفادار انقلاب و امام با ذکر خدا بر لب و بدن های پاره پاره به دیدار حق شتافتند.
مردم انقلابی ایران در پی این حادثه در سراسر کشور مجالس عزاداری باشکوهی برگزار کردند و با این کار، نفرت عمیق خود را از دشمنان انقلاب و به ویژه منافقان نشان دادند؛ حضرت امام خمینی (ره) نیزدرباره این حادثه جانسوز فرمودند: «ملت ایران در این فاجعه بزرگ، ۷۲ تن بی گناه به عدد شهدای کربلا از دست داد.»
امام خمینی (ره) در اسفند سال ۱۳۵۸ مسئولیت دیوان عالی کشور به عنوان بالاترین مقام قضائی را پس از استقرار جمهوری اسلامی به دست آیت الله بهشتی داد تا برای این تشکیلات حیاتی با نقش های مهم و تعیین کننده در جامعه، برنامه های جدید و دقیق برنامه ریزی کند و عدل و قسط در جامعه رواج یابد.
البته نخستین پایه گذار و معمار دستگاه قضایئ انقلاب، شهید آیت اللّه بهشتی است، شهیدی که با وجود مدت زمان محدودی که عهده دار سامان بخشی و ایجاد تشکیلات نوین قضائی بود، تاثیر مهمی بر سمت و سو و جهت گیری آن داشت و می توان گفت پایه های آغازین قوه قضائیه با اندیشه های او بنیان نهاده شد.
می توان گفت که آن همه تلاش بی وقفه او در این قوه فراموش نشدنی است و به راستی که او مظهر عدالت علوی بود.
از دیدگاه امام راحل، مظلوم زیستن شهید بهشتی، بیش از شهادت ایشان متاثر کننده بود، این مظلومیت به سبب تهمت های ناروایی بود که دشمنان به او می زدند، امام بر این عقیده بود که دشمنان شهید بهشتی در تلاش بودند او را انسانی ستمکار و دیکتاتورمآب معرفی کنند؛ در حالی که چنین نبود، امام (ره)در جایی فرمودند؛ «شهید بهشتی مظلوم زیست و مظلوم مرد و خار در چشم دشمنان اسلام بود.»
مقام معظم رهبری در مورد شهید بهشتی می فرمایند: «شهید بهشتی یکی از آن شخصیت هایی بود که یک حالت استثنایی در آنها مشاهده می شود، می دانید آدم ها دو جور هستند، یکی آدم هایی که هیچ ویژگی استثنایی در آنها نیست، با استعداد، بافکر و ارزشمند هستند، ولی عادی و معمولی هستند، اما بعضی هستند که از معمول انسان ها یک چیزی بیشتر دارند، یک برجستگی در اینها وجود دارد، این برجستگی خیلی زود فهمیده نمی شود، در گذشت زمان مشهود می شود و بهشتی از این قبیل بود، او دارای فکر بلندی بود، مغز قوی و فعالی داشت، علاوه بر این، دارای اراده و روحیه ممتازی بود و بر خود و احساسات خویش شدیدا غالب بود. بیشتر یک فرد متفکر بود تا احساساتی؛ اگرچه گاهی اوقات احساسات او یک جمعیت میلیونی را به جوش می آورد.»
شهید مظلوم آیت الله بهشتی در سال ۱۳۰۷ در خانواده ای روحانی در اصفهان دیده به جهان گشود، تحصیلات ابتدایی و سطح را در حوزه علمیه اصفهان گذراند و پس از آن رهسپار قم شد؛ در قم از محضر اساتید بزرگی چون آیت الله بروجردی، آیت الله محقق داماد، امام خمینی (ره) و علامه طباطبائی در رشته های فقه، اصول، فلسفه و عرفان کسب فیض کرد، علاوه بر فلسفه اسلامی، فلسفه های مکتب های فلسفی شرق و غرب را نیز مطالعه کرد تا از این رهگذر علاوه بر اینکه نسبت به آن مکاتب آگاهی و بینش کسب کند به حقانیت فلسفه و عرفان اسلامی نیز پی برد.
آشنایی و تسلط او به زبان های عربی، انگلیسی و آلمانی باعث شد که به طور مستقیم متون اصلی کتب اسلامی و منابع مکتب های شرقی و غربی را مورد مطالعه و تحقیق قرار دهد.
شهید آیت الله بهشتی به زودی در فقه، اصول، فلسفه، عرفان، معارف قرآن، علم حدیث، علم رجال، ادیان، روانشناسی، جامعه شناسی، تاریخ و کتاب های اقتصادی جهان صاحب نظری اندیشمند و توانا شد، یکی از مهم ترین و پرثمرترین فعالیت های شهید بهشتی را باید حرکت او به اروپا و تلاش های خستگی ناپذیرش برای هدایت نسل جوان مسلمان ایرانی که برای تحصیل به خارج عزیمت کرده بودند نام برد.
شهید بهشتی بنا بر ضرورت و با اصرار مراجع تقلید به هامبورگ سفر کرد تا در مسجدی که توسط مرحوم آیت الله بروجردی بنیان گذارده شده بود و محل تجمع مسلمانان هامبورگ بود، به فعالیت و هدایت و ارشاد پردازد.
شهید بهشتی بیش از پنج سال در آلمان بسر برد و در سال ۱۳۴۹ به ایران آمد و ساواک بازگشت دوباره او را به آلمان ممنوع کرد.
پس از آنکه انقلاب اسلامی گذرگاه ها و فراز و نشیب های مهمی را پشت سر نهاد و خون هزاران شهید و جانباز به ثمر نشست و انقلاب اسلامی در آستانه پیروزی قرار گرفت، حضرت امام خمینی (ره ) آن روزها در پاریس پایه های حکومتی اسلامی را طرح ریزی می کردند و بدین منظور شورای انقلاب را تشکیل دادند تا بتوانند قوانین کشور را بر طبق موازین اسلام و قرآن تنظیم کنند، یکی از نخستین اعضای این شورا که از طرف حضرت امام (ره ) انتخاب شد، دکتر بهشتی بود.
آیت الله بهشتی پس از مدتی به عنوان دبیر شورا انتخاب شد؛ این شورا در آن برهه حساس و سرنوشت ساز وظیفه مهمی را بر دوش داشت و منشاء خدمات فراوانی به اسلام و انقلاب شد، به ویژه اینکه این شورا در آن دوران به خاطر آشفته بودن اوضاع و نبودن قوه مقننه،نقش قانونگذاری داشت و ۲ وظیفه مهم را انجام می داد؛ یکی تصویب قوانین مورد نیاز کشور و دیگری اجرای آن قوانین که این نیز از سوی اعضای شورا یا افرادی که شورا انتخاب می کرد، انجام می شد.
مدتی نیز دکتر بهشتی از طرف شورای انقلاب به دادگستری رفت تا به بازسازی این تشکیلات قضائی بپردازد و قضات انقلابی و متعهد را به کار گیرد حضور ایشان در این مورد نیز چون گذشته مؤثر افتاد.
وجود یک تشکل اسلامی پیرو راه امام برای پاسداری از ارزش ها در آن روزهای حساس و سرنوشت ساز انقلاب در برابر آن همه حزب سیاسی منحرف، ضروری بود. در آن زمان بهشتی که همواره معتقد به نظم و برنامه ریزی و تشکیلات بود با صلاحدید حضرت امام خمینی (ره ) در فروردین سال ۱۳۵۸ حزب جمهوری اسلامی را با همفکری و همکاری مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای و دیگر دوستان تاسیس کرد تا پایگاهی برای سازماندهی نیروهای مسلمان و متعهد و معتقد به ولایت فقیه باشد.
آیت الله بهشتی تا هنگام شهادت به عنوان دبیرکل حزب جمهوری اسلامی انجام وظیفه می کرد.
پس از آنکه مجلس خبرگان توسط نمایندگان منتخب مردم ، تشکیل شد شهید بهشتی نایب رئیس مجلس خبرگان بود و بیشتر جلسات مجلس ‍ خبرگان به ریاست ایشان برگزار می شد؛ این مدیر دلسوز نظام با وجود مشغله کاری فراوان با تلاش و کوشش فوق العاده و با همفکری و همکاری یاران دلسوز امام و انقلاب، قانون اساسی جمهوری اسلامی را تدوین کردکه به تایید امام و تصویب امت رسید، قانون اساسی در واقع خونبهای انقلاب اسلامی بود.
روشن کردن جایگاه ولایت فقیه در نظام مقدس ، یکی دیگر از اقدامات ایشان بود. گرچه بعضی از لیبرال ها و ملی گرایان همچون بنی صدر با آن مخالفت می کردند ولی آیت الله بهشتی با دلایل و براهین مستند به مخالفان جواب می داد و سرانجام اصل ولایت فقیه در مجلس تصویب شد.
یادشان گرامی باد.