به گزارش سرمایه گستران و به نقل از روابط عمومی حوزه هنری استان اصفهان، دکتر مهدی احمدی فر رئیس حوزه هنری استان اصفهان در دیدار با استاد سیدرضا طباطبایی استاد آواز که صبح روز گذشته انجام شد گفت: هنر عالمی دارد که معمولا کسانی که وارد آن می شوند بیش از یک هنر را دنبال می کنند و بسیاری از هنرمندان آواز در نوازندگی نیز دستی دارند و مسائل معنوی که در این عالم حاکم است بر روی ساز و آواز نیز تأثیرگذار است.
در این دیدار استاد سید رضا طباطبایی با اشاره به نیرویی که آواز می طلبد گفت : آواز نیرو و انرژی زیادی از خواننده می گیرد و همیشه هم صدا نمی تواند در اوج باشد و کوچکترین ناراحتی جسمی می تواند بر روی صدا تأثیرگذار باشد و آنچه سبب بهبود صدا می شود سلامت جسم و ورزش منظم و البته تمرین است.
حسن منصوری مدیرخانه موسیقی حوزه هنری استان اصفهان افزود: آنچه استاد طباطبایی را در میان خوانندگان و هنرمندان مشهور کرده است نه تنها اوج بی نظیر ایشان در ایران است بلکه صداقت گفتار و کردانشان است که بدون هیچ تکبری با هنرجویان و دیگر هنرمندان رفتار می‌کنند.
دکتر احمدی فر تولید آثار فاخر هنری و پرورش نیروی فاخر هنری که سرمایه آینده کشور و شهر هستند را از وظایف حوزه هنری دانست و خاطرنشان کرد: پرورش هنرمند شاید اصلی ترین کاری است که هر هنرمندی وظیفه دارد انجام دهد و هنرمندان برجسته ای مانند جنابعالی باید کلاس های پیشرفته ای را برای هنرمندانی که دوره های ابتدایی آموزش خود را گذرانده اند برگزار کنند و هنرمندان فرهیخته ای را آموزش دهند، البته وظیفه حوزه هنری نیز در این زمینه برگزاری این دوره ها ودر اختیار قراردادن امکانات آموزشی و سرمایه گذاری بر روی این هنرمندان است.
استاد طباطبایی با اشاره به سالها آموزش هنرجویان در زمینه آواز گفت: از سال ۱۳۶۰ هنرجویان را در منزل شخصی آموزش می دادم و تاکنون هشت هزار و هفتصد نفر شاگرد آموزش داده ام و چهارهزار هنرمند آواز را تحویل جامعه هنری داده ام که بسیاری از آنان مداحان و تعزیه خوانان مطرح کنونی هستند که چند نفرشان در اصفهان کار می کنند و مابقی در شهرهای دیگر.
وی با اشاره به آموزش های نسل به نسل و سینه به سینه در گذشته افزود: در زمان هایی که ما آواز یادگرفتیم روش آموزش استاد و شاگردی بود و استاد تاج اصفهانی نیز همین روش را داشتند و با تمامی شاگردانشان ردیف کار می‌کردند اما اکنون آموزش موسیقی به گونه ای شده است که یک نوازنده باید حتما نت بداند و البته این گونه هم بسیار خوب است.
این هنرمند برجسته آواز مکتب اصفهان تصریح کرد: هنرمند باید پذیرای هنر باشد، من نفس هنر را از اول پذیرا بودم و دلم می خواست که اگر بتوانم هنر خود را به رایگان در اختیار اهالی موسیقی بگذارم و اگر چیزی یاد می گیرم در اختیار دیگران قرار دهم.
وی همچنین تأکید کرد: آموزش در عرصه هنر جایگاه ویژه ای دارد و من نیز از بدو ورود به این هنر، هدفم آموزش بود و عاشق فرهنگ و ملیت خودم هستم.
ئیس حوزه هنری استان اصفهان با اشاره به لزوم وجود پاتوقی برای گردهم آیی هنرمندان رشته های مختلف به ویژه هنرمندان عرصه موسیقی اصفهان گفت: در این زمینه برنامه هایی داریم تا پایگاهی را برای هنرمندان در عمارت سعدی ایجاد کنیم تا در این فضا هنرمندان بتوانند با یکدیگر دیدار داشته باشند .
استاد سید رضا طباطبایی متولد سال ۱۳۲۳ در روستای کربکند از توابع برخوار است. پدرش سید اسد الله تعزیه خوان از بنام ترین اساتید هنر تعزیه در خمینی شهر و برخوار بود. سید رضا در خانه ای که هنرمندان در آن رفت و آمد دارند به هنر موسیقی علاقمند شد و با تشویق های پدر پا به این عرصه گذاشت. اولین تجارب حرفه ای خود را در رادیو اصفهان با شهرت “معینی” آغاز کرد. او در ابتدا در مراسم های مذهبی در رادیو به خواندن اشعار مذهبی همت گمارد و سپس در کلاس های آموزشی رادیو به شاگردی استاد میرزا محمد قاضی عسگر و استاد ملاحسین شرکت کرد. از سال ۱۳۴۰ که استاد بزرگ تاج، استاد برجسته آواز در اصفهان مسئولیت تدریس کلاس های مرکز رادیو را بر عهده گرفت، به شاگردی این استاد پرداخت و تا پایان عمرِ این اسطوره آواز ایرانی، در محضر وی به کسب فیض پرداخت. وی در این سال ها شهرت خود را از معینی به “طباطبایی” تغییر داد و همچنان به تحصیل موسیقی و اجرای برنامه های هنری در رادیو و تلویزیون پرداخت. سپس به عنوان محصل به همراه استاد سعیدی و جلال قاضی به دانشگاه موسیقی فارابی رفت و تا تعطیل شدن آن مرکز به فراگیری موسیقی سنتی پرداخت. سید رضا طباطبایی نژاد در دهه هفتاد مفتخر به دریافت نشان درجه دو هنری گردید که معادل فوق لیسانس است. وی همچنان به فراگیری اصول موسیقی پرداخت تا آنکه در اواخر دهه هفتاد به تدریس موسیقی مشغول شد و آموزشگاه خویش را تاسیس کرد. تسلط وی به موسیقی اصفهان و ردیف های موسیقی آن و همچنین پیروی از سبک آوازی تاج او را به “تاج ثانی” مبدل نمود و این لقب توسط اساتید موسیقی به وی عطا شد. یکی از مهمترین توانایی های وی در آواز، مناسبت خوانی است. تسلط وی بر اشعار آیینی وی را به استادی بدل نموده که با تکیه بر توانایی موسیقیایی، می تواند در مراسم های مذهبی به بیان و ارائه آواز در باب مناسبات بپردازد.
