۲۶ مرداد ماه یاد آور بازگشت غرور آفرین آزادگان سرافراز به میهن اسلامی است. روز سراسر افتخاری که بر صفحات زرین انقلاب حک شد و یاد آور ایامی است پر از شور و شادی و معطر است به عطر حضور دوباره عزیزانی که بوی شهیدان را با خود داشتند.
بدون تردید آزاداگان تندیس استقامت و مقاومت در برابر ظلم و بیداد استکبار جهانی هستند آنان که در قلب دشمن ضمن مظلومیت شدید با استقامت بی نظیر نه تنها روحیه دشمن را خرد کردند بلکه درسی به استکبار آمریکا و هم پیمانانش دادند که هرگز دندان های خود را به سوی ملت ایران تیز نکنند و قدرت های جهانی متوجه شدند در صورت مواجهه با ملت ایران با حریفی سخت و مقاوم مواجه هستند. این وجه از بازدارندگی در پناه مقاومت و مجاهدت آزادگان به ایران عزیز هدیه شد و ملت نعمت پر قدر آنان را پاس می دارد.
لحظه آزادی
۲۶ مرداد ۱۳۶۹ تنها دو هفته پس از اشغال نظامی کویت توسط ارتش صدام و دو روز پس از آن که صدام در نامه ای به آیت اله هاشمی رفسنجانی، رییس جمهور وقت ایران، بار دیگر عهدنامه ۱۹۷۵ الجزایر را پذیرفت و به شرایط ایران برای پایان جنگ تسلیم شد و از جمله قول عقب نشینی از مرزهای ایران و آزاد سازی اسیران ایرانی را داد.
اسرای سرافراز ایرانی از چند نقطه مرزی با تشریفات وارد کشور شدند و نخستین واکنش آنان، بوسه بر خاک ایران و ریختن اشک شوق بود. زیارت مرقد مطهر امام خمینی (ره) و همچنین بیعت با جانشین خلف وی حضرت آیت اله امام خامنه ای، از نخستین برنامه ها و اقدامات مشترک آزادگان سرافراز ایرانی بود.
طلوع دوباره زندگی
آزادگان آمدند همانطور که رفته بودند، دلیر و مقاوم، نستوه و استوار، امیدوار و دلاور،آمدند با همان صلابت همیشگی، همان طور که دیروز رفته بودند امروز که آمدند بوی اسپند و دود، بوی عطر خاطرات، بوی مهربانی و انتظار فضای دل ها را سرشار از شور و شعف کرد.
حس غریبی بود. عشق خودنمایی می کرد. اقاقیا به استقبال آمده و آفتابگردان صورت خود را به خورشید سپرده بود. نسیم، مژده وصل می داد. انتظار پایان یافت و بازگشت پرستوها، سخنی بود که هر پیرو جوان ورد زبان خود کرده بود.
کلام امام خمینی با اسرای آزاده
فرزندان میهن به عشق دیدار پیر جماران، روزهای سخت هجران را به امید وسال سپری می کردند و هر دم به این امید، روزها را لحظه شماری می کردند. آنان در گوشه زندان های تاریک وحشتناک دشمن با پدر پیر خود درد دل می کردند و آن پیر فرزانه با عشق پدری به آنان پاسخ می داد:
“فرزند بسیار عزیزم ! از نامه دلسوزانه شما بسیار متاثر گردیدم. من ناراحتی شما عزیزان در بند را احساس می کنم، شما هم ناراحتی پدرتان را که فرزندان عزیزش دور از وطن هستند، احساس کنید. عزیزان من! سید و مولای همه ما حضرت موسی بن جعفر (ع) بیش از همه شماها در ماها رنج و گوشه زندان به سر بردند. برای اسلام عزیزش صبر کنید. خداوند فرج را انشاء اله نزدیک می نماید و پدر پیر شما را با دیدن شما شاد می فرماید. به همه عزیزان در بند اسلام مرا برسانید. من از دعای خیر فراموشتان خدا حافظ شما باشد.”
آزادگان در کلام رهبری
مقام معظم رهبری نیز چنین می فرماید:” شما ذخیره بزرگ الهی و یک ثروت عظیم انسانی هستید که در دست دشمن غضب شده بودید. خدای متعال شما را به ملت و به این کشور اسلامی برگرداند.”
ایشان همچنین می فرمایند:” سازندگی زندان و اسارت، سازندگی مخصوصی است. آن را در جای دیگر نمی شود پیدا کرد” و نیز در جای دیگری فرمودند:
“شما ها ده سال، هشت سال کمتر یا بیشتر سخت ترین دوران را گذراندید، جوانی و زندگی باطراوت دوران شباب را در راه خدا دادید، اما ضرر نکردید، چون با خدا معامله کردید. صبر و استقامت شما به اسلام آبرو بخشید. خانواده های شما با صبر خود اسلام را روسفید کردند. و به نظام و جمهوری اسلامی آبرو دادند. در این مدت هشت سال و ده سال و دوران تلخ اسارت شما در دست دشمن، ملت ایران با سربلندی از گذرگاه های بسیار سختی عبور کرد. این ملت در جاده آسفالته حرکت نکرد. گردنه های زیادی را طی کرد و با خطرها مواجه شد… ما به شما و به خانواده های شما و به مجاهدت شما افتخار میکنیم.”
خمینی قلب من است!
درباره علاقه شدید آزادگان به امام راحل می شنویم که :” یک روز افسر عراقی از اسیر مجروحی که یک بسیجی پانزده ساله بود پرسید: توچه اندازه پدرو مادرت را دوست داری؟ گفت: به اندازه چشمانم . پرسید خوب تو که بسیجی هستی رهبرت خمینی را چه قدر دوست داری؟ گفت: امام خمینی قلب من است، او را به اندازه قلبم دوست دارم. انسان بدون چشم می تواند زندگی کند اما زندگی بدون قلب زندگی ممکن نیست.”
نیمه پنهان دفاع مقدس
آزادگان ما وارثان شهیدان اند و ماندند تا نامشان را گرامی و راهشان را ادامه دهند. این از معراج برگشتگان، اینک با حضور خود در جامعه آمده اند تا در صحنه های سازندگی حماسه ای دیگر بیافرینند و هم دوش همسنگران دیروزشان، روح بزرگی و صلابت را در جامعه بدمند. اینک رسالت ما، به ویژه نسل جوان این است که با دنباله روی از سیره این سرافرازان، کشور خود را در برابر دشمنان به کمین نشسته بیمه کنیم، باید قدر این گنجینه های ارزشمند انقلاب اسلامی را دانست، آزادمردانی که در اوج عزت و پایداری به وطن بازگشتند و با صلابت و ایستادگی برای خدمت در سنگر سازندگی ایران آزاد و آباد در صحنه های مختلف اجتماعی فرهنیگ و سیاسی آماده و مقاوم اند.
این یادگاران دفاع مقدس و روهای آتش و خون، با گام های مطمئن و دل های سرشار از عشق و ایمان به خدا و وطن برای رسیدن به قله های فتح و ظفر ایستاده اند، پسما نیز باید صبوری شان را ارج نهیم و پای غفلت بر آن نگذاریم.
ضرورت ترویج فرهنگ اسارت
آزادگان گنجینه های ارزشمندی هستند که در درون آن فرهنگ انسان ساز دوران اسارت نهفته است، ثبت وقایع اسارت، پلی است برای انتقال فرهنگ اسارت از درون اردوگاه ها به شهرهای میهن اسلامی مان، ایران بر حاملان این فرهنگ است که ضمن حفظ آن چاره ای نیز برای ترویج آن بیندیشند.
در زمینه بیان این فرهنگ از سه ابزار خط، تصویر و انتقال به صورت سینه به سینه می توان بهره گرفت. اما مهم این است که بیان فرهنگ اسارت، امری حیاتی و کاری بس سترگ برای جامعه جوان ما است. بنابر این نظام اسلامی باید از همه امکانات موجود در این حرکت ارزشی فرهنگی بهره برداری کند، تا اثر مجاهدت و مقاومت وصف ناپذیر این رسولان انقلاب به صورت فرهنگی مصور و مکتوب و به مثابه کلید راه هدایت برای نسل آینده و همه بیداردلان و آزادگان جهان محفوظ بماند.
ضرورت دیگر چاره اندیشی در ترویج این فرهنگ در جامعه است و تاثیر پذیری فرهنگ شهر از فرهنگ جبهه و جنگ و مقاومت در اسارت.
سردار عبدالرضا آقاخانی – فرمانده انتظامی استان اصفهان
