«آنها که بر اثر گناه می میرند از آنها که با مرگ طبیعى از دنیا می روند بیشترند، و آنها که بر اثر نیکوکارى عمر می کنند از آنها که با عمر طبیعى زندگى می نمایند زیادترند!»
شرح کوتاه:
امروزه ثابت شده است که منشاء بخش قابل توجهى از بیماری هاى جسمى، عوامل روحى و معنوى هستند و یکى از مهمترین این عوامل فشارهاى شدیدى است که از ناحیه وجدان (به سبب انجام گناه) بر روح آدمى وارد می شود. انسان گناهکار در دادگاه وجدان محاکمه شده، با مجازات هاى دردناک معنوى مواجه می گردد و عکس العمل آن در جسم و جان و حتى مرگ و میرها آشکار می گردد. به عکس، افراد نیکوکار از درونِ وجدان خود تشویق می شوند و همین تشویق معنوى نیرو و نشاط تازه اى به آن ها می بخشد، در حالی که به طول عمر آن ها نیز افزوده می شود. نتیجه آنکه؛ گناه عمر آدمی را کوتاه، و کار حسنه و نیک آن را طولانى می سازد.
