اخبار استان ها

از اردبیل تا زابل؛ ایران در مسیر شهید جمهور

به گزارش خبرگزاری سرمایه گستران، صدای چکش یک صافکاری، این روزها در محله‌ای ساده در پارس‌آباد اردبیل با نیت شهدای خدمت رنگ‌وبویی متفاوت به خود گرفته است، او به مدت دو روز، بی‌هیچ چشم‌داشتی، خودروهای مردم را صافکاری می‌کند.

در سبزوار، بانوان خانه‌دار در کارگاه خیاطی‌شان، لباس‌هایی برای نیازمندان می‌دوزند، بی‌آنکه ریالی دریافت کنند، در زابل گروه‌های جهادی دندان‌پزشکی، حیاط مدرسه‌ای را به مطلب تبدیل کرده‌اند تا خدمات درمانی صلواتی به مردم محروم ارائه دهند، پلدختر نیز شاهد اعزام کاروان سلامت به روستای دال‌پری بوده؛ خدمتی ترکیبی از ویزیت رایگان، دارو و آموزش امداد با همکاری جمعیت هلال‌احمر و شبکه بهداشت.

این‌ها تنها بخشی از پویش مردمی «چله خدمت» است، حرکتی خودجوش و ملی که در آستانه نخستین سالگرد شهادت آیت‌الله رئیسی، رئیس‌جمهور مردمی ایران شکل گرفته است، این پویش که از میلاد امام رضا (ع) تا عید غدیر است، دعوتی عمومی برای خدمت است، از هر جایگاه و با هر توان، مردمی که رئیس‌جمهورشان را «سیدمحرومان» نامیده بودند، حالا به نیابت از او، آستین بالا زده‌اند؛ از نذر خدمات رایگان گرفته تا خیاطی برای محرومان، درمان رایگان، توزیع بسته‌های معیشتی و حتی تلاوت قرآن.

در پویش «چله خدمت»، خدمت نه فقط یک عمل، بلکه پیمانی میان نسل‌هاست، فرهنگی است برای جاودانگی یاد خادمی که جانش را وقف مردم کرد.

شهید رئیسی در سفرهای استانی‌اش، بارها و بارها به دل محروم‌ترین مناطق کشور زد؛ پای درد دل کولبران ایستاد، در گرمای جنوب خوزستان، در مدارس کپری، در چادرهای زلزله‌زدگان هرمزگان، در روستاهای بی‌جاده سیستان، بی‌تشریفات و محافظ با مردم نشست‌وبرخاست کرد و دل‌های آن‌ها را به‌دست آورد و امید را دوباره به خانه‌های تاریک برد؛ امروز، پویش «چله خدمت»، زنده کردن همان نگاه و همان دل‌سوزی است.

شهید آیت‌الله رئیسی، تنها یک رئیس‌جمهور نبود، برای بسیاری از مردم، او همان خادم‌الرضا باقی مانده بود، مردی که از صحن‌های حرم امام رضا (ع) و قوه قضائیه تا پست ریاست‌جمهوری با همان تواضع و لباس ساده، پای کار مردم ایستاده بود.

علی بهادری جهرمی، سخنگوی دولت سیزدهم با صدایی سرشار از احساس درباره این پویش می‌گوید: «هر کسی که دلش برای آقای رئیسی تنگ شده و دوست دارد برای ایشان کاری انجام دهد، در پویش چله خدمت شرکت کند، این حرکت، فرصتی‌ست برای همه تا به یاد شهید خدمت، دست یاری به سوی هم‌وطنانشان دراز کنند.»

از سوی دیگر، سید احمد عبودتیان، دبیر ستاد بزرگداشت شهید رئیسی، تصویری روشن از این پویش ارائه می‌دهد: «ما می‌خواهیم خدمت را عمومی و همگانی کنیم؛ مثلث خادم، خدمت و مخدوم که خود شهید رئیسی باور داشت، باید در دل همه مردم ایران بنشیند، هر فردی در هر جایگاه و مسئولیتی، می‌تواند خادم مردم باشد، ما می‌خواهیم این زنجیره مقدس را میان مردم و مسئولان خدمتگزار، به ویژه یاد شهید رئیسی، تقویت کنیم.»

در سایه این پویش، روز گذشته مسابقه فوتبالی در زمین شهید ابراهیم هادی برگزار شد؛ جایی که چهره‌هایی چون وحید امیری و محمد انصاری در کنار نسل نو فوتبال، نه فقط برای بازی که برای یاد و پاسداشت شهید رئیسی گرد هم آمدند، این مسابقه ورزشی پلی بود برای پیوند دل‌ها و در حاشیه آن، بیش از ۵۰۰ بسته کمک معیشتی میان نیازمندان توزیع شد.

شهید آیت‌الله ابراهیم رئیسی، سی‌ام اردیبهشت سال گذشته، در سفر به استان آذربایجان شرقی، در راه بازگشت از افتتاح سد خداآفرین و سد قیز قلعه سی، در حادثه ناگوار سقوط بالگرد به همراه همراهانش به شهادت رسید، این روز به نام «روز شهدای خدمت» در تقویم رسمی کشور ثبت شد تا یاد و راه شهدای خدمت زنده نگاه داشته شود و شعله امید در دل مردم روشن بماند.

پویش «چله خدمت» بیش از هر چیز، یادآوری برای آن است که هر خدمت، هر لبخند، هر دست یاری و هر قطره عرق خادمانه، سنگی است در بنای تفکری که رئیسی عزیز به آن ایمان داشت، تفکری که در آن هیچ‌کس به تنهایی نماند و همه به یکدیگر تکیه کنند.

در ۱۰ روز نخست این پویش، بیش از دو میلیون خدمت در سراسر کشور انجام شده است، در خراسان رضوی، هزار موکب در زمینه‌های مختلف فرهنگی و اجتماعی فعال شده‌اند، در کردستان، اداره کل بهزیستی با تأسی از سیره شهید رئیسی، خدمات مختلفی از جمله میز خدمت، تخفیف یا رایگان شدن خدمات توانبخشی و اهدای جهیزیه به نیازمندان ارائه داده است، در استان البرز، ۱۴ کاروان سلامت به مناطق محروم اعزام شده‌اند و بیش از ۲۴۰۰ نفر از خدمات درمانی بهره‌مند شده‌اند.

از اردبیل تا زابل؛ ایران در مسیر شهید جمهور

پویش «چله خدمت» پیام روشنی دارد که هر یک از ما، فارغ از سن، مقام یا توانایی، می‌توانیم خادمی باشیم که میراث شهید رئیسی را ادامه دهد، راهی که از دل محرومیت‌ها شروع شد و امروز با عشق به مردم و عزمی راسخ، هر روز گسترده‌تر و پرنورتر می‌شود و در این میان، همان صافکاری کوچک محمد، همان کوچه‌های خاکی و همان دست‌های مهربان، تصویر زنده‌ای هستند از آن «خدمت» بی‌پایانی که راه خود را به دل مردم ایران پیدا کرد و بر جان آنها حک شد.

گزارش از سمیه مصور

منبع خبر : ایمنا

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا