خبرهای روز پلیس اصفهان :آز اموزش همگانی تا توصیه های پلیسی

معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی استان با اشاره به نقش تاثیر گذار آموزش همگانی در پیشگیری اجتماعی از جرم از ارائه توصیه ها و هشدارهای پلیسی به بیش از یک میلیون نفر در سال ۹۵ خبر داد.

سرهنگ” جهانگیر کریمی” در حاشیه همایش تجلیل از مدرسان آموزش همگانی فرماندهی انتظامی استان اصفهان گفت: یکی از روش هایی که می توان به وسیله آن به راحتی و سهولت از جرم در جامعه جلوگیری کرد روش پیشگیری اجتماعی از جرم است.

وی افزود: در این روش که به آگاه سازی جامعه پرداخته می شود نوعی مشارکت جویی مردم و دستگاه ها را برای مقابله با تهدیدها و آسیب هایی که زمینه ساز وقوع جرایم هستند را به همراه دارد.

این مقام مسئول با بیان اینکه ۹۰ درصد از جرایمی که در جامعه رخ می دهند ریشه در آسیب های اجتماعی دارند گفت: اگر ما بتوانیم با آگاه سازی عمومی و تشریح صحیح و دقیق، پیامدهای ناشی از اعتیاد جوانان، اختلافات زناشویی، طلاق، نزاع و درگیری، آسیب های فضای مجازی، ارتباطات غیر متعارف، بدپوششی، قاچاق کالا، مصرف مشروبات الکلی و مواد روانگردان و … را به مردم ارائه کرده و از ورود آنان به این آسیب ها جلوگیری کنیم می توانیم از وقوع بسیاری از جرایم در آینده نیز پیشگیری نماییم.

سرهنگ کریمی با تاکید بر اینکه مسئولان ناجا اهتمام ویژه ای به امر آموزش همگانی در سطح جامعه دارند گفت: امروز بیش از ۳۰۰ نفر از کارشناسان انتظامی پلیس اصفهان پس از طی دوره های علمی و تخصصی به صور مدرس آموزش همگانی در سطح مدارس، مساجد، محافل کارگری، ادارات، شرکت ها و سازمان ها و پایگاه های فرهنگی حضور یافته و به ارائه توصیه ها و هشدارهای آموزشی می پردازند.

این مقام مسئول با اشاره به برگزاری چهار هزار جلسه آموزش همگانی توسط معاونت اجتماعی پلیس اصفهان در سال ۹۵ اظهار داشت: با همکاری، ارگان ها، سازمان، نهادها، صدا و سیما، رسانه های گروهی و تهیه و چاپ بروشور، کتاب و همچنین استفاده از تلویزیون های شهری و نصب بنرهای هشداری در سطح استان توانستیم بیش از یک میلیون نفر را در سال جاری تحت آموزش های همگانی پیشگیری از جرم قرار دهیم که ارزیابی های صورت گرفته نیز حاکی از موفقیت این آموزش ها در کاهش چشمگیر برخی از جرایم و آسیب ها در سطح استان دارد.

کشف ۲۳ هزار عدد مواد محترقه غیر مجاز در نجف آباد

 فرمانده انتظامی شهرستان نجف آباد از کشف ۲۳ هزار عدد مواد محترقه غیر مجاز در این شهرستان خبر داد.

سرهنگ “محمدرضا خدادوست” گفت : ماموران پلیس امنیت عمومی شهرستان نجف آباد در راستای اجرای طرح تشدید برخورد با وارد کنندگان مواد محترقه غیر مجاز از چندین واحد صنفی بازدید بعمل آمد .

وی ادامه داد: در بازرسی از یکی از واحدهای صنفی تعداد ۲۳ هزار عدد مواد محترقه غیر مجاز کشف شد.

این مقام انتظامی بیان داشت: در این زمینه یک نفر دستگیر و جهت سیر مراحل قانونی به مراجع قضائی تحویل داده شد.

سرهنگ خدادوست اظهار داشت: خانواده ها به عنوان اولین مرجع بازدارنده نقش مهمی برعهده داشته و با مراقبت از فرزندانشان کمک موثری در فراهم کردن آرامش و جلوگیری از حوادث تلخ دارند.

فرمانده انتظامی شهرستان نجف آباد در پایان از خانواده ها خواست : فرزندان خود را از خطرات مواد منفجره و آتش زا آگاه کنید و آنان را از بازی با چنین موادی برحذر دارید تا شاهد وقوع حوادث ناگوار نباشیم .

 هیجان چهارشنبه آخر سال به چه قیمتی

 آیا در آستانه فرا رسیدن بهار و شکوفایی طبیعت، شایسته است که به خاطر چند ساعت شادی و سرگرمی کاذب، آرامش، سلامتی، امنیت خود و دیگران را به خطر بیاندازیم؟

انسان موجودی اجتماعی است و در طول حیات خویش همواره به دنیال خلق نماد ها و سمبل هایی بوده که پیوند و همگرایی را هر چه بیشتر بین عناصر اجتماعی ایجاد نماید.

مردم سرزمین پهناور ایران اسلامی، با تاریخ کهن و گذشته ای سرشار از فراز و نشیب گنجینه ارزشمندی از فرهنگ و تمدن را در سینه ستبر خویش حفظ کرده و دارای آداب، رسوم و سنت های متعددی می باشد که یکی از این سنت های دیرینه ، چهارشنبه آخر سال است.

در تقویم ایران باستان هر سال ۱۲ ماه و هر ماه سی روز بود با این احتساب طول سال عملا ۳۶۰ روز می شد که با سال کامل شمسی ۵ روز واندی فاصله داشت. مردم در این پنج روز آماده استقبال از نوروز می گردیدند،ایرانیان باستان اعتقاد داشتند که نباید چرک و پلیدی سال کهنه را تحویل نوروز دهند و چون رفع همه آلودگی ها با شستشو برای آنها ممکن نبود لذا علاوه بر آب به عنصر آتش نیز روی آوردند. متاسفانه امروزه برخی از این آیین ها ماهیت خود را از دست داده اند و آئینی همچون چهارشنبه آخر سال به مراسمی برای آزردن دیگران تبدیل شده است.

شبی که در گذشته های نه چندان دور فرصتی برای یاد آوری درگذشتگان بود ، یاد آور خاطرات شیرین شب نشینی ها و دوستی ها و بهترین فرصت برای شادی، خنده و گفتگو بود اکنون به شبی ترسناک و دلهره آور تبدیل شده است.

کسانی که با مواد منفجره و امثال آن به انحاء مختلف سلامتی مردم را به خطر می اندازند، با تن دادن به رفتاری آمیخته با هرج و مرج آئین چهارشنبه آخر سال را تحریف کرده اند ، آداب سنتی این روز جای خود را به انفجار های مهیب و آزار دهنده ای داده که گاه در آغاز سال نو ، اشک و ماتم را جایگزین شادی خانواده ها می سازد.

بسی مایه تاسف است که این وسیله سلب آرامش افراد جامعه ، امروزه به بهانه برگزاری مراسم ملی و سنتی اتفاق می افتد ، در حالی که هیچ شباهت با آن ندارد.

بر اساس گزارشات موجود هیچ فردی و هیچ گروه سنی از خطرات حوادث ناشی از این آتش بازی ها در امان نیستتند ولی پسران زیر ۱۶ سال بیشتر در معرض خطر هستند.

چهره‌های سوخته مصدومان و جسدهای بیجان حادثه‌دیدگان، تصویر تکراری رسانه‌ها در فردای روز چهارشنبه پایانی سال است؛ عکس‌هایی که حتی تماشا کردنشان خارج از تحمل است. اما انگار همه آنهایی که به بازی‌های خطرناک این چهارشنبه علاقه‌مندند، نوعی مصونیت از این حوادث را در خود احساس می‌کنند.

آمارها نشان می دهد ، بیشترین گروه آسیب دیده در چهارشنبه آخر سال ، گروه سنی ۱۶تا ۲۳ سال و گروه سنی ۸ تا ۱۵ سال هستند .

کارشناسان معتقدند ، سوختگی های ناشی از بازی با مواد محترقه خطرناک دارای دو نوع عوارض هستند ، برخی از آنها به عنوان عوارض زود روس و برخی در درازمدت در افراد عوارض ایجاد می کند . قطع عضو بدن از عوارض زود رس سوختگی هاست .

بر اساس آمار موجود ۴۴ درصد از آسیب هایی که از استفاده مواد محترقه وارد می شود در چشم راست ، ۳۷ درصد در چشم چپ و ۱۹ درصد هر دو چشم است ، که ۲۶ درصد آسیب ها به دلیل نارنجک ، ۵۱درصد به دلیل سیگارت و ۶درصد نیز به علت فشفشه اتفاق می افتد . همچنین ۵۸ درصد آسیب دیدگان مردانی با میانگین سنی ۱۷ سا ل بوده اند .

چرا باید مادری در سوگ مرگ فرزندش دراثر انفجار ترقه بنشیند و مادری دیگر یک عمر شاهد نابینایی دو چشم فرزند جوانش باشد؟ متاسفانه باید گفت این قبیل حوادث تلخ آن طور که شایسته است برای عاملین رفتارهای پرخطر مایه عبرت نمی شود، آنها حادثه را تنها برای دیگران می دانند، غافل از اینکه ممکن است قربانی بعدی خود آنها و یا اعضای خانواده آنها باشند.

نکته قابل تامل اینکه در کنار همه خطرات و آلودگی های صوتی به اصطلاح پر هیجان، خانم های بارداری هستند که در رویای شیرین مادر شدن خود هستند و هر گونه ترس و اضطراب می تواند برای آنها فاجعه آفرین باشد و کودکان خردسالی که در آغوش مادران خود خوابیده اند و بیماران و سالخوردگانی که نیاز به سکوت و آرامش دارند و دلهره و استرس ممکن است حتی به قیمت جانشان تمام شود.

آیا با این شرایط می توان نام آئین سنتی برای این همه ناهنجاری گذاشت؟ و آیا هیجان ناشی از انفجار ترقه در شب چهارشنبه آخر سال ارزش این همه آسیب جسمی و روحی برای خود و دیگران را دارد؟ آیا در آستانه فرا رسیدن بهار و شکوفایی طبیعت، شایسته است که به خاطر چند ساعت شادی و سرگرمی کاذب، آرامش، سلامتی، امنیت خود و دیگران را به خطر بیاندازیم؟ قضاومت با شماست!

سرهنگ جهانگیر کریمی معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی استان اصفهان