فرمانده انتظامی استان در پیامی ضمن تسلیت فرا رسیدن سالروز شهادت بانوی دو عالم حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا (س) درس بزرگ مکتب آن حضرت را دفاع از ولایت عنوان کرد.
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری پلیس، در پیام سردار “محمدرضا میرحیدری” که به مناسبت فرا رسیدن سالروز شهادت بانوی دو عالم حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا (س) صادر شده آمده است:
« بدون شک حضرت فاطمه (س) اولین شهید راه ولایت است و تنها کسی است که بیشترین فداکاری و جان نثاری را در راه دفاع از ولایت امیر المومنین (ع) از خود نشان داد.بنابر این راه حضرت فاطمه زهرا (س) پیروی از دستورات ولی امر زمان و حفاظت از این مقام عالی رتبه است.
امروز بزرگ ترین درس مکتب حضرت فاطمه و پیام تاریخی ایشان به ما دفاع از ولایت است و همانطور که این بانوی بزرگ اسلام تا پای جان از ولی امر زمان خود دفاع و در این راه شهید شد، در عصر حاضر هم وظیفه ما این است که در خط مقدم دفاع از ولایت فقیه باشیم و در این راه از هیچ کوششی دریغ ننماییم.
به مسئولان هیئت های مذهبی توصیه می کنم از فرصت این ایام استفاده کرده و بابیان سیره و روش زندگی ائمه اطهار به خصوص حضرت فاطمه زهرا (س) به تبیین جنگ شناختی و ترکیبی دشمن و ابعاد فتنه اخیر علیه ملت بزرگ ایران بپردازند و مردم را با اهداف دشمن در این جنگ و راهکارهای مقابله با آن بیش از پیش آشنا نمایند.
جانب فرا رسیدن سالروز شهادت جانسوز پاره تن پیامبر اکرم (ص) حضرت فاطمه زهرا(س) را به پیشگاه حضرت ولی عصر (عج)، نائب برحقش مقام معظم رهبری و همه شیعیان و پیروان آن حضرت تسلیت می گویم و از همگان دعوت می کنم در مراسم تشییع و بدرقه شهدای گمنام تازه تفحص شده دوران دفاع مقدس که مانند ام الائمه در گمنامی به شهادت رسیدند شرکت کرده و با آرمان های عزیزان تجدید پیمان ببندند.»
*جلوه های حجاب و عفاف در سیمای حضرت فاطمه (س)
گروه اجتماعی – اصفهان – همانگونه که زهرای اطهر(س) از یک سو خود را از برابر دیدگان نامحرم میپوشاند، از سوی دیگر با کمال عفت و حیا در صحنه های جهاد به عنوان مددکار رزمندگان اسلام و یا عرصه های سیاسی برای امداد امام زمان خود حاضر می شد.
زهرای مرضیه(ع) بانویی سرشار از بینش و بصیرت بود که در زمان جاهلیتِ تیره و تار، «کوثر» زنان و مردان آفرینش نام یافت و با سیره و سخن خود «فرهنگ برهنگی» و «برهنگی فرهنگیِ» دیروز و امروز را به خوبی مورد توجه قرار داد؛ الگویی ماندگار از شخصیت عظیم خویش به یادگار گذارد و جلوههای ارزشی و ضد ارزشی زنان را برای همیشه ایام ترسیم کرد.
فاظمه (س) «نگرش جامع در پوشش کامل» را ضرورت نخست می شمرد تا پیش از «حجاب»، «عفاف» بانوان از بلندای عشق و اندیشه آنان لبریز شود و نمادهای مختلف این نگرش باطنی در پوشش ظاهری آنها جلوه گر شود.
بدین گونه او خود محیط خانه و خانواده را صاحب اهمیت و ارزشی بیکران میدید و حضور زنان را در خانه ـ در غیر زمانهای ضروری و تأثیرگذار در عرصه های گوناگون اجتماع ـ موجب عبادت و تقرّب به پیشگاه خداوند بزرگ می دانست و میفرمود: «اَدْنی ما تکونُ مِنْ رَبّها ان تَلْزَمْ قَعْرَ بَیْتِها؛آن هنگام که زن در خانه میماند، از همه حالات به پروردگارش نزدیکتر است.»
روزی رسول خدا(ص) بهترین چیز را برای بانوان را از حضرت زهرا سؤال کرد، دخت دلبند او، زهرای مرضیه پاسخ داد:«خیرٌ لهنَّ اَنْ لا یَرْینَ الرّجال و لا یَرونَهنَّ؛بهترین چیز برای زنان آن است که نه آنان مردان بیگانه را ببینند و نه مردان بیگانه آنها را بنگرند.»
در این حال پیامبر(ص) او را در آغوش گرفت و این آیه را تلاوت فرمود: «ذریّه بعضها من بعض؛ذریّه [برگزیده ابراهیم] که بعضی از آنان از بعضی دیگر برترند.»
«ضرورت پوشش» برای بانوان به خاطر هندسه جسمی و ساختمان روحی زنان و جاذبه گفتار و رفتار فردی و اجتماعی آنها نکته ای برجسته در باورهای دخت آفتاب نسبت به زنان است، از این رو آن بانوی بزرگ دقت و حساسیت فراوان از خویش نشان می داد و شناختی بسیار روشن به جلوه ها و جاذبه های پیدا و ناپیدای زنان داشت.
روزی رسول خدا(ص) همچون بسیاری از اوقات برای دیدار دخت دلبند خویش درِ خانه فاطمه(س) را کوبید و فرمود: «السّلام علیکم، أدخل؟؛سلام بر شما، آیا داخل شوم؟چون صدای پاره تن خود زهرا(س) را شنید که فرمود: «سلام بر شما ای فرستاده الهی، داخل شوید ای پیامبر خدا!» پیامبر(ص) فرمود:آیا داخل شوم با کسی که همراه من است؟ بیدرنگ زهرای عزیز(س) پاسخ داد: «یا رسولاللّه! لیس عَلَیَّ قناعٌ؛ اگر نامحرمی همراه شماست وارد نشوید که ـ چادر بر سر ندارم. »لحظاتی بعد چادر بر سر کرد و با احترام شایانی رو به پدر نمود و عرض کرد: «اُدْخُلْ وَ منْ مَعکْ؛ داخل شوید با کسی که همراه شماست.»
روزی دیگر برتر از این دقت به لطافت و ظرافت زنان توجه فرمود و چون همراهی نابینا با پدر دید که قصد ورود به خانه دارد، اجازه زمانی برای پوشاندن خویش خواست، رسول خدا(ص) پرسشی امتحان گونه از دختر دلبند خود کرد و فرمود: دخترم! این مرد نابیناست [چرا خود را از او میپوشانی؟] پاسخ داد: «اِنْ لم یَکُنْ یَرانی فَاِنّی اراهُ و هو یَشُمُّ الرّیح؛ [پدرجان!] اگر او مرا نمیبیند، من که او را مینگرم و او هم بوی زن را استشمام میکند.»
در این سخن درس آموز پرهیز از نگاه های به دور از لذت و به ویژگی پنهان زنان ـ که در بسیاری از زمان ها خود نسبت به آن آگاهی ندارند ـ یعنی به طور خاص به آنان توجه شده است تا در امروز و هر روز جوامع تمامی الگوپذیران با نگاهی همه سو نگر به شخصیت زنان بنگرند، نه او را در خانه ای حبس کنند و نه آنکه به دور از هر گونه کار لازم و شایسته و یا ضرورتی در کوچه و خیابان رها نمایند و بهانه ای از سر بیابانهای مطرح کنند و آنان را متمدن(!) روشنفکر(!) و یا آزاد و رها از هر گونه قید و بند(!) معرفی نمایند.
بی گمان «تعادل و تنظیم روابط»، پیآمدهایی چون حضور پرنشاط، سالم، شاداب و تأثیرگذار برای مردان و زنان در عرصه های مختلف خانواده و جامعه خواهد داشت و بن بستی از فساد و تباهی در هیچ یک از میدان های فعالیت ایجاد نخواهد کرد.
بنابر این از سیره و سبک زندگی بانوی دو عالم در می یابیم همان گونه که زهرای اطهر(س) از یک سو خود را از برابر دیدگان نامحرم میپوشاند و یا از لطافت و ظرافت وجودی زنان سخن میگفت اما از سوی دیگر با پاک سیرتان و دین باورانی چون سلمان، عمّار، مقداد به گفت و گو می پرداخت و آنان چنان اُنس و الفتی با محیط سالم و ملکوتی زندگانی فاطمه(س) احساس می کردند که در پاره ای از زمان ها به کمک دخت رسول خدا(ص) در کارهای منزل می شتافتند.
فراتر از این جلوه، ابعاد حضور حرکت آفرین آن بانوی بصیر در صحنه های جهاد به عنوان مددکار رزمندگان اسلام و یا عرصه های سیاسی برای امداد امام زمان خود است که نشانگر نگاه ناب و نو و بینشی جامع و کامل از آن حضرت است.
