به گزارش پایگاه خبری سرمایه گستران و به نقل از خبرگزاری یونایتدپرس، آزمایش این دستگاه روی موش ها نشان داد که این ابزار ۱۲ برابر کارآمدتر از دارو رسانی وریدی است.
محققان در مقاله ای که در مجله Biomaterials منتشر شد، نوشتند که این دستگاه یک نوار نازک قابل انعطاف است که می تواند پس از بارگذاری با داروها، در یک لوله نازک پیچیده شود و داخل یک کاتتر قرار گیرد.
زمانی که این ابزار به لوزالمعده پیوند زده می شود، این نوار باز می شود و شکل تومور را می گیرد. سپس داروهای بارگذاری شده در این نوار مطابق با یک دوره زمانی از پیش تعیین شده، آزاد می شوند.
این نوار به نحوی طراحی شده است که داروها تنها از جهتی که این نوار با تومور در تماس است، آزاد می شوند تا اثرات جانبی آن بر بافت ها و اندام های همجوار به حداقل برسد.
دکتر لورا ایندولفی یکی از نویسندگان این مقاله در موسسه فناوری ماساچوست در کمبریج گفت: این دستگاه می تواند درمان موضعی برای سرطان لوزالمعده در محل تومور ارائه دهد و اساسا ظرفیت زیادی دارد.
به گفته محققان، با پیوند این دستگاه می توان به رهاسازی موضعی دارو برای کنترل پیشرفت و کوچک شدن بالقوه تومور به اندازه ای که جراح بتواند آن را بیرون بیاورد، دست یافت.
این نوار از پلیمری به نام PLGA ساخته شده است که به اندازه زیادی در رها سازی دارو و سایر کاربردهای پزشکی استفاده می شود.
محققان می گویند: از آنجا که این نوار بسیار قابل انعطاف است می تواند با هر اندازه و هر شکل تومور تطابق پیدا کند.
از بزرگترین مزایای این دستگاه قابلیت پیوند آن با حداقل تهاجم است، به این ترتیب متخصصان سرطان شناسی و جراحان می توانند برای رسیدن به تومورهایی که دستیابی به آنها دشوار است، ابزار مناسبی در اختیار داشته باشند.
یکی از دلایل عمده مرگ آفرین بودن سرطان لوزالمعده این است که رساندن داروهای شیمی درمانی به لوزالمعده واقع در اعماق داخل شکم، بسیار دشوار است.
از سوی دیگر، تزریقات شیمی درمانی نیز به طور حتم موفقیت آمیز نیستند زیرا تومورهای لوزالمعده رگ های خونی چندانی ندارند و از سوی دیگر، یک لایه ضخیم و فیبری آنها را احاطه می کند که باعث می شود داروها به آنها نرسند.
