«نصف جهان»؛ شهر شعارهای زیبای مسئولان/ مازوت حیف نشود، آلودگی مهم نیست!

خبرآنلاین اصفهان – فاطمه کازرونی: ما در اصفهان رتبه دوم تولید برق کشور را داریم، نیروگاه های استان با تمام توان فعالیت می‌کنند تا برق در کشور قطع نشود اما باید آلودگی ناشی از مازوت سوزی را تحمل کنیم چراکه به گفته مسئولان دور ریختن مازوت‌های تولیدی در چرخه صنعت حیف است و در این شرایط قطعی مداوم برق هم حتما حق اصفهان است!

ما استانی سرشار از انرژی های خورشیدی هستیم اما به دلیل ناترازی انرژی و به بهانه آلودگی یک هفته کل استان را تعطیل می کنیم اما هنوز هم هوا آلوده است، همانند سال گذشته در هفته ای قرار داریم که کل استان حتی دفاتر رسانه ها در مجتمع مطبوعاتی اصفهان! تعطیل هستند اما صنایع آلاینده برای جلوگیری از کاهش تولید در کشور! با قدرت به فعالیت خود ادامه می دهند و به گفته کارشناسان مازوت سوزی و فعالیت کارخانه جات صنعتی ادامه دارد و گرنه چرا باید آلودگی با شدت هرچه تمام تر ادامه داشته باشد!

مریم تقوی کارشناس بیولوژی و محیط زیست در این ارتباط به خبرآنلاین می گوید: اصفهان در شرایطی تعطیلی به اصطلاح زمستانه! را آغاز کرد که مسئولان اعلام کردند یکی از دلایل این تعطیلی‌ها برای کمک به کاهش آلودگی هوا است.

وی می افزاید: چه تناقض عجیبی است که در طول دو هفته‌ای که اصفهان با سطح آلودگی بیش از ۱۴۵ (قرمزو در آستانه بنفش) با سرفه و ماسک راهی مدرسه کرد اصفهان را به جز یکی دو روز تعطیل نکردیم اما درست در روزهایی که هوای تمیز را پس از دو هفته به دلیل تغییرات جوی تجربه می‌کردیم و همزمان با روز هوای پاک و اجرای طرح ( ۲۶=۲۹ ) اصفهان را تعطیل می کنیم شاید از این رو که بعدا با افتخار بگوییم طرح ما جواب داد و به آن افتخار کنیم! و صد البته شاید از ترس اینکه سازمان بهداشت جهانی نیز به دلیل اصفهان حتی یک روز پاک در طول سال نداشته است به استفاده بیش از اندازه از سوختهای فسیلی شک نکند!

این کارشناس محیط زیست با طرح این سوال که کی قرار است از کارهای شعاری در حق اصفهان دست برداریم، بیان می کند: چرا امروز و پس از تعطیلی دو روزه،  اصفهان باید هوای آلوده آن هم در سطح قرمز را تجربه کند؟؛  آیا بدان دلیل نیست که مدیریت بحران استان، هر ساله در روزهای آلوده اصفهان یک برگه انشا به رسانه ها دیکته می کند که در آن وظایف دستگاه‌های مربوطه برای رسانه‌ها بیان می شود، وظایفی که توسط این نهادها در سایه عدم بازرسی و تذکرهای جدی اجرایی نمی شود.

به گفته کارشناسان اصفهان سالهاست به مادری مظلوم ورنج دیده برای کشور تبدیل شده است چراکه مدام از حق خود برای آسایش دیگران می گذرد اما برخی همانند فرزندانی ناخلف که احترام مادر را ندارند از وی توقع بخشش بیشتر و تحمل هر رفتاری را دارند؛ گویی تا تمدن آن زیر خاک فرونشست پنهان نشود نمی خواهند دست از سر آن و ذخایرش بردارند

وی ادامه می دهد: شاید به جای این همه تکرار که هر روز روی صفحه خبرگزاری ها و روزنامه های می بینیم، امید بیهوده به مردم نداده و به جای این همه تکرار، فقط یک کلمه می نوشتیم «همان همیشگی» و بیهوده وقت مردم را نمی گرفتیم چراکه به اذعان نهادهایی همچون محیط زیست و مدیریت بحران استانداری اصفهان دستگاه های موظف، به وظیفه خود در قبال کاهش آلودگی هوا عمل نمی کنند.

تقوی تاکید می کند: دیگر شمار سالهایی که قرار بوده است، کوره های آجرپزی و برخی کارخانه جات به شعاع ۵۰ کیلومتری اصفهان منتقل شوند از دستمان در رفته است اما هنوز «بند مربوط» به آن در خبر ارسالی مدیریت بحران به رسانه ها از مهم ترین عوامل کمک به کاهش آلودگی هوا عنوان می شود و از جای خود تکان نخورده است.

وی با اشاره به اینکه همه ما طریق اصلی رفع آلودگی از سر اصفهان را به خوبی می دانیم و نیازی به تکرار آنها نمی بینم، ادامه می دهد: سالهاست محیط زیست و استانداری اصفهان اعلام می کنند که دستگاه های متخلف در زمینه عمل نکردن به وظایف خود برای کاهش آلودگی هوا را به محیط زیست معرفی می کنند؛ درست از یک دهه قبل که «طرح جامع و ناموفق کاهش آلودگی هوای اصفهان» به مردم معرفی شد تا اکنون که این طرح و دستاوردهای به دست نیامده آن در آرشیوها خاک می خورد، هر سال بهار می رسد و همه چیز فراموش می شود تا سال بعد و این وعده موعود هرگز فرا نرسیده است.

چرا اصفهان هیچ سهمی از رودخانه اش  با ۴۲ هزار سال تمدن نشینی ندارد؟!

به گفته کارشناسان اصفهان سالهاست به مادری مظلوم ورنج دیده برای کشور تبدیل شده است چراکه مدام از حق خود برای آسایش دیگران می گذرد اما برخی همانند فرزندانی ناخلف که احترام مادر را ندارند از وی توقع بخشش بیشتر و تحمل هر رفتاری را دارند و بیهوده نیست که محسن رنانی پژوهشگر برتر کشور از خود مردم اصفهان می خواهد که از مسئولانی که جز گفتار و کاغذ بازی در خور احترام مردم اصفهان رفتار نمی کنند، طالب حق خود باشند، مردم اصفهان خوب می فهمند که دکتر رنانی چه می گوید چراکه برخلاف صحبتهای برخی افراد در حق وی، از سر دلسوزی برای شهری سخن می گوید که گویی تا تمدن آن زیر خاک فرونشست پنهان نشود نمی خواهند دست از سر آن و ذخایرش بردارند.

تقوی در این ارتباط نیز تاکید می کند: اصفهان سالهاست از حق آبه خود محروم است و در شرایطی که ۹۷ درصد زاینده رود در این استان قرار دارد و بیش از سه میلیون حق آبه دار دارد، سهمی از رودخانه ای که در طول تاریخ همیشه به نام اصفهان بوده است ندارد چرا که یک رئیس جمهور تشخیص داد که بدون توجه به نظر کارشناسان، یک طبیعت و تمدن ۴۲ هزار ساله را نادیده بگیرد و به اقتضای رئیس بودن بگوید آب مال سرچشمه است!

بلندمرتبه سازی در این شهر که مسیر نفس کشیدن ندارد با کمک ماده ۱۰۰ که ساخت و سازهای غیرمجاز را با معجزه پول قانونی می کند با قوت در حال انجام است، درختان چنار در سایه توجیه و سکوت قطع می شود، آلودگی و فرونشست وکم آبی بیداد می کند اما مسئولان ما همچنان با افتخار از رتبه نخست تولید محصولات دامی و کشاورزی با وجود خشکسالی سخن می گویند و میزان تولیدات صنعتی و به کاشت درختانی که مخصوص مناطق سردسیری  و یا مناطق شرجی  افتخار می کنند

وی ادامه می دهد: در عوض استانی که ۹۷ درصد سهم آبه از کارون دارد، عجیب است که به جای سه درصد، همه آن ۹۷ درصد حق خود از کارون را نیز از رودخانه زاینده رود می خواهد و همچنین برای همه مردم استان کوچک خود، به جای ۸۶ هزار نفری که از این رودخانه سهم دارند و عجیب تر اینکه، مسئولان نیز هم به جای اجرای قانون به این سادگی که هر استانی باید به اندازه حق آبه خود ازحوضه مربوط به خود آب بردارد، برداشت های خارج از رویه و غیرقانونی بالادستی را می بینند، دم نمی زنند و روی کاغذ به دنبال راه حلهای دیگر برای احیای زاینده رود می گردند.

مازوت حیف نشود، آلودگی مهم نیست!

وی تاکید می کند: اینجاست که عجیب نیست انتظار داشته باشیم استانی که بیشترین سهم آلودگی کشور را دارد، بازهم آلودگی مازوت سوزی را تحمل کند که خدای نکرده مازوت حیف نشود و عجیب نیست  بیشترین سهم ها در تولید برق صنعت کشور را داشته  باشد اما به دلیل ناترازی انرژی تعطیل شود و قطعی برق مداوم نیز حق آن باشد!، حداقل سال گذشته به بهانه نبود انرژی مازوت سوزی داشتیم، امسال هم باید قطعی برق را تحمل کنیم و هم، در خانه بنشینیم که خودروهای ما هوا را الوده نکنند و مازوت سوزی و فعالیت های آلاینده کارخانه جات را از منزل به تماشا بنشینیم!

این کارشناس محیط زیست با اشاره به اینکه در این استان فقط شعار زیبا می دهیم، تصریح می کند: بلندمرتبه سازی در این شهر که مسیر نفس کشیدن ندارد با کمک ماده ۱۰۰ که ساخت و سازهای غیرمجاز را با معجزه پول قانونی می کند با قوت در حال انجام است، بناهای ارزشمند میراثی اصفهان با بی توجهی میراث فرهنگی تخریب می شوند، درختان در سایه توجیه و سکوت قطع می شود، آلودگی و فرونشست وکم آبی در شهر و استان بیداد می کند اما مسئولان ما همچنان با افتخار از رتبه نخست تولید محصولات دامی و کشاورزی با وجود خشکسالی سخن می گویند و میزان تولیدات صنعتی و به کاشت درختانی که مخصوص مناطق سردسیری است مانند سرو توت و یا مخصوص مناطق شرجی و آب و هوای کویری مانند زیتون افتخار می کنند و درباره اهمیت به حفظ بناهای تاریخی استان فقط سخن می گویند.

شهر شعارهای زیبای مسئولان

باید اذعان کنیم که مسئولان استان اصفهان بدون توجه به جناح از در طول سه دهه اخیر بسیار ضعیف عملی کرده اند و جز شعارهای پوچ کاغذی دستاوردی برای استان نداشتند؛ از یک سو از انرژی های خورشیدی صحبت می کنیم اما هنوز یک نیروگاه قابل توجه بدون وابستگی به صنایعی که برق تولیدی را برای خود می خواهند، در این استان افتتاح نشده است که دل به آن ببندیم، به گفته کارشناسان هنوز در استان اصفهان و کشور در کشور تولید رمزارز انجام می‌شود وبخشی از تانرازی های انرژی مربوط به آن مربوط است اما جز شعار «باید و باید»  ثمره اجرایی برای کشور و استان نداشته‌ایم، برای این استان شاید نام «شهر شعارهای زیبای مسئولان» زیبنده تر است و این اصفهان برخلاف شعار مسئولان، دیگر اصلا شهر زندگی نیست!