به گزارش خبرگزاری سرمایه گستران، عصر روز عاشورا، میدان امام حسین (ع) اصفهان حال و هوایی دیگر دارد. پرچم‌های سیاه عزا در کنار پرچم‌های برافراشته ایران، صحنه‌ای از وحدت ملی و دینی را رقم می‌زنند. نسیم غروب در میدان می‌پیچد و پرچم‌ها را به رقص درمی‌آورد؛ یعنی که ملت ایران بعد از ۱۴۰۰ سال هنوز با تاسی به عاشورا مستحکم ایستاده است.
گرمای هوا هم نتوانسته حضور مردم را کمرنگ کند و مردم اصفهان، از نسل‌های مختلف، برای چهارمین سال پیاپی در این میدان گرد هم می‌آیند؛ پُرصلابت و خاموش، اما در دل پرهیاهو. از پیرمردی با عبای نمدی گرفته تا دختران دهه‌هشتادی با شال مشکی بر دوش و سربند سبز بر پیشانی، همه حضور دارند تا بار دیگر با سیدالشهدا (ع) و رهبرشان پیمان ببندند که در برابر ظلم می‌ایستند، که عاشورا را نه یک تاریخ، بلکه یک مشی و مسیر می‌دانند.
مراسم با اجرای سرود «ای ایران» آغاز می‌شود؛ همان آوای پر افتخار که این روزها ورد زبان‌ها شده و حالا با همخوانی هزاران نفر در فضای میدان طنین می‌افکند. صدای ملت است که در میانه عزا، امید و همبستگی را فریاد می‌زند. اینجا نه تنها مجلس سوگواری است، بلکه صحنه‌ای از ایستادگی و حضور نیز هست؛ حضوری که نسل‌ها را به هم پیوند می‌دهد.
سخنران مراسم، حجت‌الاسلام مهدی دانشمند، با بیانی پرشور از پیوند عاشورا با زمانه سخن می‌گوید. او تأکید می‌کند: «تجدید عهد با حسین یعنی نه گفتن به تحقیر ملت، به سکوت در برابر جنایت، به بی‌عدالتی در هر شکل آن.»
آنچه این عصر را متمایز می‌کند حضور پررنگ جوانان و نوجوانانی است که برای تجربه‌ای فراتر از تاریخ آمده‌اند؛ آمده‌اند تا با امام‌شان تجدید میثاق کنند. دهه‌هشتادی‌ها و نودی‌ها، با شور و فهمی تازه، در کنار پدران و مادران خود ایستاده‌اند؛ بی‌آنکه از بغض بترسند و بی‌آنکه از تکرار خسته باشند.
مراسم «یوم‌الحسین» در اصفهان تنها یک تجمع نیست؛ یک پیام است. پیامی روشن از ملتی که هنوز زنده است، هنوز وفادار می‌ماند، و همچنان پای عهدی که در کربلا بسته شده، استوار ایستاده است.
تکمیل می‌شود…
منبع خبر : ایمنا
