آثار مخرب بدحجابی و مدگرایی غربی بر جامعه
ازبین رفتن حیا و عفت، تضعیف باورهای دینی ، بی هویتی ، عدم استقلال فکری،افزایش طلاق،سلب اعتماد از همسر،بی بند وباری ، سوء استفاده جنسی و افزایش مزاحمتهای خیابانی از جمله آثار مخرب بدحجابی و مدگرایی غربی در جامعه است.
تبعات بدحجابی و مدگرایی:
۱- تضعیف اعتقادات دینی در جامعه
تظاهر به بدحجابی نشانه پایبند نبودن و بی مبالاتی تضعیف مبانی اعتقادی و احکام اسلامی در فرد است. زیرا زنان با بدحجابی خود، چشم های هوس آلود را متوجه خود می سازند و پایه های ایمانی مردم را سست می کنند و جامعه را به فساد می کشانند. (هر چند نمی توان این موضوع را همه گیر قلمداد نمود). هیچ راهی برای دشمنان اسلام بهتر از آن نیست که بدون جنگ وکشتار و تحمل هزینه های گزاف آن ایمان را ازدلهای مردم بزدایند. با توجه به این نکته که باورها و ایمان های راسخ نقش بسزایی در بالندگی جامعه ایفا می کند و زمانی که ایمان به سستی گراید، نفوذ دشمن در به انحراف کشیدن همین جامعه بالنده بیشتر و آسانتر خواهد شد. بدحجابی علاوه بر اینکه یک ناهنجاری اجتماعی بشمار می آید و جامعه را به بی بند و باری می کشد، می تواند زمینه ساز بسیاری از زشتی های اخلاقی دیگر نیزگردد.
۲- محدودیت در مشارکت اجتماعی
طبق قوانین اسلامی و اجتماعی و حقوق طبیعی زنان، آنها حق دارندکه در بسیاری از جوامع در فعالیتهای اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و… شرکت کنند و سهم بسزایی در این زمینه ها ایفا نمایند و لاجرم درجامعه مثل مردان حقِ زندگی و امنیت و آرامش دارند. یکی از تکالیف و ضروریات زنان برای حضور قوی و سا لم در اجتماع که زمینه ساز همین امنیت و آرامش و آزادی واقعی زنان درگستره فعالیتهای اجتماعی نیز هست همین رعایت مسئله حجاب و عفاف و پوشش کامل اسلامی است. بنابراین اگر زن با بدحجابی و خودآرایی و خودنمایی وارد محیط کار و جامعه شود باید خود قبل ازدیگران عوارض آن از جمله آسیب ها، خطرها و درنهایت محدودیتها و ممنوعیتهای اجتماعی را پذیرا گردد.
۳- تزلزل در نهاد خانواده و هرج و مرج در روابط جنسی
پوشش و حجاب باعث سلامت اخلاقی جامعه و پایبندی به هنجارهای دینی و محوکردن زمینه های بروز و شکل گیری بزه در جامعه گردیده و باعث می شود فاصله های اجتماعی و حریم افراد محفوظ بماند. چنان که امیرمؤمنان در نهج البلاغه به فرزندش امام حسن(ع) می فرماید: “وَ اکْفُفْ عَلَیْهِنَّ مِنْ اَبْصارِهِنَّ بِحِجابِکَ اِیّاهُنَّ فَاِنَّ شِدَّهَ الْحِجابِ اَبْقی عَلَیْهِنَّ”: از راه حجاب و پوشش بانوان را بپوشان؛ زیرا رعایت حجاب به طور جدی و محکم، زنان را سالم تر و پاک تر حفظ خواهد کرد.
۵- آسیب های فردی بدحجابی و بدپوششی
ازبین رفتن حیا و عفت، گرفتاری در فساد و گناه ،تضعیف باورهای دینی ،گرایش به مظاهر مبتذل غربی ، بی هویتی ، عدم استقلال فکری، خوشگذرانی بی قید وبند.
۶- آسیب های خانوادگی بدحجابی و بدپوششی
تخریب اصالتها ، سست شدن بنیان خانواده ، انحرافات اخلاقی بین اعضاء ، افزایش طلاق، کاهش کارکردهای کنترلی خانواده ، ازبین رفتن حجب و حیا در روابط خانوادگی، تقلید و الگوپذیری فرزندان از بدحجابی، سوءظن بین اعضای خانواده ، سلب اعتماد از همسر .
۷-آسیب های فرهنگی و اجتماعی بدحجابی و بدپوششی
سقوط ارزشهای اخلاقی و انسانی ، بی بند وباری ، سوء استفاده جنسی ، افزایش مزاحمتهای خیابانی ،ترویج مدهای غربی ، الگو شدن پوشش های غلط در جامعه، تغییر ارزشها، فقدان نظام خود کنترلی ، فرسایش فرهنگ ملی و بومی. تضعیف معنویت و اخلاق.
نتبجه گیری
با توجه به مباحث مطرح شده می توان این گونه نتیجه گرفت که در جوامع امروزی همواره شاهد اوج و افول خرده فرهنگها در رفتارهای انسانی هستیم که برخی از آنها به عنوان فرهنگ غالب قلمداد می شوند. گاهی این فرهنگها را با نام مُد یاد می کنند که همواره مورد پذیرش و قبول و یا مخالفت و جبهه گیری عده ای مواجه بوده است. در مواقعی سیاستگذاری ها در تصمیمات حکومتی و دولتی در پایداری یا انقراض آنها تاثیرگذار می باشد. مقوله حجاب نیز به گونه ای از این امر مستثنی نمی باشد.
در مورد پوشش در ایران نیز باید گفت از ابتدای انقلاب اسلامی با صدور فرمان حضرت امام خمینی(ره) بحث پاکسازی دانشگاهها و صدا و سیما در دستور کار قرار گرفت و یکی از رهنمودهای ایشان حفظ رعایت ظواهر و شئونات اسلامی توسط مردم و مسئولین بوده که باید از مبادی ذی ربط فرهنگ سازی شروع شود. با این اوصاف و با توجه به قدمت دیرینه که در مقوله حجاب پس از انقلاب اسلامی وجود دارد، متاسفانه همواره با تناسب برنامه های اجرائی کشور گاهاً شاهد کم رنگ یا پررنگ شدن ظواهر اسلامی می باشیم.
هرچند هیچگاه شاهد حذف آن نبوده و نخواهیم بود، با این اوصاف در برخورد با مقوله بدحجابی باید ابتدای امر فرهنگ سازی و فرهنگ پذیری آن را که به مثابه بستر رودخانه ای برای به جریان افتادن آب شفاف و روان می باشد، در اولویت قرار داد. چنانکه در بطن و ظاهر جامعه و در صورت حذف تمام سیستم های کنترلی و نظارتی باز هم شاهد رواج فرهنگ حجاب و پوشش اسلامی باشیم می توان آن را به عنوان الگوی اسلامی قلمداد نمود.
پیشنهادات پلیس
در این راستا پیشنهادات زیر در حوزه ادارات مذکور ارائه می گردد:
ü آموزش خانواده ها در خصوص آگاهسازی جوانان و نوجوانان از میزان خطرات و آسیبهای اجتماعی بدپوششی
ü بیان برخی از مصادیق و آسیبهای وارده به افرادی که بر اثر بدپوششی دچار انحراف یا شکست شده اند
ü ارائه الگو و مدل اسلامی از زنان محجبه و عفیفه در دبیرستانها و دانشگاههای کشور
ü تمرکز نشریات و روزنامه ها و سازمانهای فرهنگی به ارائه مقالات علمی و اجتماعی با محوریت حجاب و عفاف
ü اهتمام ویژه در خصوص معرفی و ترویج فرهنگ عفاف به منظور نهادینه سازی و جذاب نمودن آن با تولید و پخش فیلمها و مستندات اجتماعی با موضوع خاص بدحجابی و آسیبهای آن توسط سازمان صدا و سیما
ü اعلام حدود و ضوابط قانونی عفاف و ملاکهای بدحجابی در جامعه به منظور تشخیص مصادیق آن توسط نیروی انتظامی
ü ایجاد ضوابط مشخص به منظور رعایت عفاف توسط تشکلهای غیر دولتی جوانان و نظارت بر آنان در این زمینه و مطالعه جهت تعیین هنجارهای روشن در زمینه توسعه فرهنگ عفاف متناسب با علایق جوانان و ارزشهای جامعه توسط سازمان ملی جوانان
ü تقویت نظام تبلیغ دینی در ۲عرصه سنتی و مدرن در تعمیق فرهنگ عفاف و حجاب توسط سازمان تبلیغات اسلامی
ü انجام تحقیقات لازم در مورد بسط حیا و عفاف در مدارس به منظور اجرای برنامههای فرهنگی، تربیتی و پرورشی در آن و اهتمام به مثبت نگری و زیبااندیشی در مورد فرهنگ عفاف و حجاب در تألیف کتب درسی توسط وزارت آموزش و پرورش
ü حمایت از پایان نامههای دانشجویی مرتبط با گسترش فرهنگ عفاف و حجاب توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
ü تهیه پودمان آموزشی ترویج فرهنگ عفاف برای خانوادهها توسط مرکز امور زنان و خانواده
ü کنترل سالنها و مجتمعهای ورزشی بزرگ و کوچک از نظر رعایت پوشش و حجاب توسط سازمان تربیت بدنی
ü تبیین شاخصهای حجاب اسلامی و تعیین موارد مخالفت با آن توسط ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر
ü اصلاح قوانین مجازات مجرمان و باندهای اصلی گسترش فساد و فرهنگ ضد حجاب و ابتذال توسط مجلس شورای اسلامی
آشنا نمودن برنامهریزان کشور نسبت به ضرورت نگاه فرهنگی در حیطه عفاف و حجاب توسط سازمان مدیریت و برنامهریزی
سرهنگ جهانگیر کریمی – معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی استان اصفهان