تحلیلگر مزبور که از شرکای شرکت مشاوره ای «اگن کپیتال» در نیویورک است، در تحلیل خود ضمن تشریح علل این کاهش قیمت، آورده است: وضعیت بازار نفت این روزها می تواند در کلمه اشباع خلاصه شود. پس از رکورد زنی قیمت نفت در اوایل ماه ژوئن (اواسط خرداد) و رسیدن آن به ۵۲ دلار در هر بشکه، نفت خام وست تگزاس اینترمدیت آمریکا بخشی از افزایش ۲۰ درصدی قیمت خود از ابتدای سال ۲۰۱۶ را از دست داد و جمعه گذشته به کمتر از ۴۱ دلار در هر بشکه رسید. مشکلات پدید آمده در عرضه این ماده از جمله آتش سوزی در کانادا و از سرگیری ناآرامی ها در منطقه نفتی دلتای نیجر واقع در جنوب نیجریه. این مسایل با کاهش تولید جهانی نفت همزمان شد و بنابراین قیمت نفت در اوایل ماه ژوئن رکورد زد. اوپک در ماه های گذشته شاهد افزایش تولید برخی از اعضای این سازمان از جمله عربستان سعودی، عراق و ایران بوده که به طور یکنواخت افزایش یافته است. جمهوری اسلامی ایران در دو ماهه گذشته به طور کامل به وضعیت پیش از تحریم خود در تولید نفت بازگشت داشته و تاکنون ۸۰ درصد سهم سابق خود از بازار پس گرفته است. تلاش بازاریابی ایرانی ها به ثمر نشسته است، زیرا فروش نفت به مشتریان قدیمی آن در آسیا در ماه ژوئن (خرداد-تیر) در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته ۵۰ درصد افزایش داشت. عربستان سعودی نیز در تولید نفت رکورد زده و تقریبا ۱۰ میلیون و ۵۰۰ هزار بشکه در روز عرضه می کند. افزایش فروش نفت ایران به آسیا به طور قطع موجب رقابت میان تهران – ریاض می شود . چیزی که شرایط را بدتر می کند این است که به نظر می رسد در نتیجه توافق جناح های درگیر، صادرات نفت لیبی نیز در حال افزایش است. چشم انداز مبهم بازار نفت از نگاه آژانس بین المللی انرژی که در گزارش ماه ژوئن آمده نشان می دهد که به تازگی کاهش قیمت نفت تشدید شده است. بر اساس گزارش ماه ژوئن سازمان بین المللی انرژی، اشباع بیش از حد بازار نفت و فزونی بیش از اندازه عرضه بر تقاضا ممکن است جلوی هر گونه افزایش قابل توجه قیمت نفت را بگیرد. اشباع بازار نفت یک پدیده جهانی است که عامل آن ذخیره سازی رکوردوار بنزین در قطب تجاری اروپا واقع در منطقه آمستردام، مازاد عرضه گازوییل در بازار آسیا و ذخیره سازی بیش از حد همه محصولات نفتی در آمریکا است. در این میان، شیب منحنی قیمت به ویژه برای گازوییل در حال افزایش است (قیمت گازوییل در قراردادهایی که تاریخ سررسید آنها دیرتر است به طور قابل توجهی بیشتر از قیمت آن در قراردادهایی با سررسید نزدیک است). این امر تولید کنندگان را تشویق به افزایش ذخیره سازی می کند و استفاده از انبارهای ذخیره سازی شناور بیشتر می شود. همانگونه که جمعه گذشته درآمد شرکت های اکسون موبیل، شورون و فلیپس ۶۶ نشان داد، سود حاشیه ای پالایش نفت سقوط کرده است. فعالیت پالایشگاه ها و مصرف نفت خام آنها کاهش می یابد و این امر کاهش تقاضای نفت خام را در پی دارد و افت تقاضا نیز به نوبه خود موجب افزایش ذخیره سازی نفت خام می شود. اقتصادهای ضعیف بعید به نظر می رسد تولید خود را کاهش دهند و صادرات سوخت های پالایش شده پالایشگاه های جدید چین که «تی پات» نامیده می شوند و به تازگی از دولت اجازه صادرات سوخت را دریافت کرده اند، به شدت افزایش می یابد. صادرات سوخت های پالایش شده این پالایشگاه ها به تازگی رکورد زده است. سفته بازان* در بازارها از همه این موارد آگاه هستند و بنابر اعلام کمیسیون معاملات آتی کالای آمریکا، قراردادهای آتی با سررسید طولانی خود را فروخته و خالص خرید سهام نفتی خود را کاهش داده اند. انتظار می رود تا در پایان تابستان امسال شرایط بدتر شود و قیمت های نفت سقوط کند. بازیگران بازار از وجود چنین درجه بالایی از اشباع بازار آگاه شده و از این اشتباه که فکر می کردند بازار در حال نزدیک شدن به تعادل است، در آمده اند. قیمت ها در اواخر ماه سپتامبر (اواسط مهر) ممکن است دستکم به ۳۵ دلار در هر بشکه کاهش یابد، با این حال احتمال می رود سطح قیمت از ۲۶ دلار در هر بشکه که اوایل سال ۲۰۱۶ تجربه شد، کمتر نشود. روند نزولی فعلی ممکن است آخرین روند نزولی در این چرخه معیوب را به همراه داشته باشد .(افزایش مازاد عرضه -افزایش ذخیره سازی- کاهش سود حاشیه ای پالایشگاه ها -کاهش تقاضای نفت – افزایش مازاد عرضه -افزایش ذخیره سازی و…) شرکت هایی که توانسته اند به لحاظ مالی پایداری خود را حفظ کنند، ممکن است آسیب ببینند و در عین حال تولید نفت آمریکا کاهش خود را از سر خواهد گرفت. نتیجه دیگر این پدیده ممکن است همسو شدن ایران با دیگر کشورهای اوپک برای همکاری در مسیر بالا بردن قیمت نفت باشد. این احتمال وجود دارد، سال آینده برای صنعت نفت سال بهتری باشد، اما نیمسال دوم امسال اینطور نخواهد بود. * وارد شدن به تعاملات مالی پرریسک به منظور سود بردن از نوسان ارزش یک کالا یا خدمت، سفته بازی نامیده می شود.
