فرزندان پسر:
۱٫حضرت امام سجاد (ع)[۱].
۲٫حضرت علیاکبر (ع)[۲].
۳٫جعفر. [۳]که در زمان حیات امام حسین (ع) از دنیا رفت. [۴]
۴٫محمد.[۵]
۵٫عمر. [۶]
۶٫حضرت علیاصغر (ع) یا عبدالله. [۷]
فرزندان دختر:
۱٫فاطمه. [۸]
۲٫سکینه. [۹]
۳٫زینب.[۱۰]
۴٫ رقیه (فاطمه صغری)
عمادالدین طبری مینویسد: «در حاویه آمد که زنان خاندان نبوت در حالت اسیری، حال مردان که در کربلا شهید شده بودند، بر پسران و دختران ایشان پوشیده میداشتند و هر کودکی را وعدهها میدادند که پدر تو به فلان سفر رفته است، بازمیآید؛ تا ایشان را به خانۀ یزید آوردند. دخترکی بود چهارساله، شبی از خواب بیدار شد و گفت:«پدر من حسین کجاست؟ این ساعت او را به خواب دیدم سخت پریشان.» زنان و کودکان جمله در گریه افتادند و فغان از ایشان برخواست. یزید خفته بود. از خواب بیدار شد و حال تفحص کرد. خبر بردند که حال چنین است، آن لعین در حال گفت که بروند و سر پدر او را بیاورند و در کنار او نهند. ملاعین سر بیاورد و در کنار آن دختر چهارساله نهادند. پرسید:«این چیست؟» ملاعین گفت :«سر پدر توست.» آن دختر بترسید و فریاد برآورد و رنجور شد و در آن چند روز جان به حق تسلیم کرد.»[۱۱]
پی نوشت:
[۱] شیخ مفید، الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، ج ۲، ص ۱۳۵، قم، کنگرۀ شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ ق؛ بلاذری، احمد بن یحیی، أنساب الأشراف، ج ۳، ص ۱۴۶، بیروت، دار الفکر، چاپ اول، ۱۴۱۷ ق.
[۲] الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، ج ۲، ص ۱۳۵؛ سبط بن جوزی، تذکره الخواص من الأمه فی ذکر خصائص الأئمه، ص ۲۴۹، قم، منشورات الشریف الرضی، چاپ اول، ۱۴۱۸ ق.
[۳] الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، ج ۲، ص ۱۳۵؛ دلائل الإمامه، ص ۱۸۱؛ تذکره الخواص، ص ۲۴۹٫
[۴] الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، ج ۲، ص ۱۳۵٫
[۵] ابن شهرآشوب مازندرانی، مناقب آل أبیطالب (علیهمالسلام)، ج ۴، ص ۷۷، انتشارات علامه، قم، چاپ اول، ۱۳۷۹ ق؛ دلائل الإمامه، ص ۱۸۱؛ محدث اربلی، کشف الغمه فی معرفه الأئمه، ج ۱، ص ۵۸۲، قم، منشورات الرضی، چاپ اول، ۱۴۲۱ ق؛ تذکره الخواص، ص ۲۴۹٫
[۶] ر.ک: «عمر؛ فرزند امام حسین (ع) »، سؤال ۳۹۲۸۲٫
[۷] الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، ج ۲، ص ۱۳۵؛ طبری آملی صغیر، محمد بن جریر، دلائل الامامه، ص ۱۸۱، قم، بعثت، چاپ اول، ۱۴۱۳ ق؛ ابن اعثم کوفی، احمد بن اعثم، الفتوح، ج ۵، ص ۱۱۵، بیروت، دار الاضواء، ۱۴۱۱ ق.
[۸] الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، ج ۲، ص ۱۳۵؛ کشف الغمه، ج ۱، ص ۵۸۲؛ أنساب الأشراف، ج ۲، ص ۱۹۷؛ تذکره الخواص، ص ۲۴۹٫
[۹] الارشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، ج ۲، ص ۱۳۵؛ أنساب الأشراف، ج ۲، ص ۱۹۵ و ج ۳، ص ۱۴۶٫
[۱۰] مناقب آل أبیطالب (علیهمالسلام)، ج ۴، ص ۷۷؛ دلائل الإمامه، ص ۱۸۱؛ کشف الغمه، ج ۱، ص ۵۸۲؛ خصیبی، حسین بن حمدان، الهدایه الکبری، ص ۲۰۲، البلاغ، بیروت، ۱۴۱۹ ق.
[۱۱] طبری، عمادالدین حسن بن علی، کامل بهایی، ص ۵۲۳، تهران، مرتضوی، چاپ اول، ۱۳۸۳ ش.
م:خبرنگاران جوان