به گزارش پایگاه خبری سرمایه گستران ،مجتبی معقول مسوول کمیته تولیدات کشاورزی و صنایع تبدیلی کمیسیون کشاورزی اتاق بازرگانی اصفهان در این نشست گفت:طرح کشت و اهلی کردن گیاهان دارویی سال‌هاست که از سوی مرکز تحقیقات کشاورزی و دانشکده داروسازی دانشگاه اصفهان در دست انجام است ولی حجم تولیدات متناسب ظرفیت‌ها نیست.
وی گیاهان دارویی را جایگزین مناسب برای محصولات کشاورزی آب بر دانست و گفت:در شرایط خشک‌سالی می‌توان گیاهان دارویی باارزش‌افزوده بیشتری تولید و به بازارهای جهانی عرضه کرد.
معقول افزود:برای آشنایی بیشتر شهروندان با گیاهان دارویی پیشنهاد می‌شود در برخی از بخش‌های منطقه جنگلی ناتوان گیاهان دارویی کشت شود تا از نزدیک مراحل تولید و نحوه استفاده از این گیاهان را شهروندان مشاهده کنند.
مهم‌ترین چالش پیش روی تولید گیاهان دارویی ، آب است
فریبرز معطر مدیر مرکز تحقیق و توسعه شرکت داروسازی گیاهی گل دارو در این نشست گفت:گیاهان دارویی تولیدشده در اصفهان ازنظر کیفیت جایگاه ویژه ایی دارد و قابلیت کشت در سطح انبوه دارد .
وی به معرفی گیاهان دارویی ازجمله بابونه،سنبل لطیب،مریم‌گلی،گل راعی،آویشن باغی،آویشن دنایی،ختمی،پنیرک و بادرنجبویه پرداخت و گفت:گیاهان دارویی در سلامت جسم و روان انسان‌ها نقش بسیار مهمی دارد.
معطر اصفهان را مهد زعفران در سده‌های گذشته دانست و گفت:تغییر اقلیم اصفهان باعث شده که کشت زعفران دوباره کشت شود و این محصول ارزش‌افزوده بالایی برای کشاورزان ایجاد می‌کند.
وی مهم‌ترین چالش پیش روی تولید گیاهان دارویی را آب دانست و گفت:خشکی زاینده‌رود و پایین رفتن سطح آبخوان‌ها تولید گیاهان دارویی را با مشکل روبرو ساخته است .
مهم‌ترین گیاهان دارویی استان اصفهان گل محمدی و زعفران است
حسین زینلی رییس انجمن گیاهان دارویی اصفهان و نماینده عطاری‌ها در این نشست گفت: حجم مبادلات تجاری گیاهان دارویی در دنیا ۲۰۰ میلیارد دلار است و تا سال ۲۰۲۰ به ۱۰۰۰ میلیارد دلار می‌رسد.
وی افزود:۲۱ هزار گونه گیاهان دارویی در دنیا وجود دارد که ۲۰۰۰ گونه آن در ایران و ۴۰۰ گونه در استان اصفهان وجود دارد .
زینلی اضافه کرد:۲۰۰ گونه گیاهان دارویی فنولوژیکی و مورفولوژیکی در استان اصفهان کشت می‌شود که مهم‌ترین گیاهان دارویی استان اصفهان شامل گل محمدی ۱۲۶۰ هکتار و زعفران ۵۲۶ هکتار است .
وی آلوئه ،زیره سبز ،کدو تخم کاغذی ،گل محمدی ، آوبشن ، حنا ، انیسون، گشنیز ،بابونه ، وسمه، اسطو خودوس، گاوزبان، ختمی، رازیانه،سنبل الطیب،باریجه،گل راعی، نعنا،همیشه بهار،چای ترش، بومادران،خاکشیر،مریم گلی، بادرنجبویه، مارتیغال و رزماری ، ۲۸ داروی گیاهی مهم کشور است که می‌تواند صادر شود.
وی خاطرنشان کرد: حوزه اقتصاد و بازار،ایجاد و توسعه بنگاه‌های اقتصادی دانش‌بنیان، تجاری‌سازی اطلاعات تولیدی در کشور،حمایت و پشتیبانی از تولیدکنندگان صنایع گیاهان دارویی ، کارآفرینی بر اساس محصولات نوآور از مسایل پیش روی تولید و صادرات گیاهان دارویی است.
کنگر فرنگی ، آویشن دنایی ، پونه سا و قدومه گیاهان چندمنظوره قابل‌کشت در اصفهان است
بابک بحرینی نژاد عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان در این نشست به معرفی گیاه‌های چندمنظوره قابل‌کشت در استان اصفهان پرداخت و گفت: کنگر فرنگی درصد بالای عملکرد تولید،کم بودن هزینه استقرار و نگهداری، امکان کاشت و برداشت با ماشین‌آلات کشاورزی،مقاومت به خشکی، شوری، آفات، بیماری‌ها و علف‌های هرز و فرآورده‌های متنوع که باعث کاهش ریسک تولید می‌شود ازجمله مزایای کشت این گیاه است .
وی به بررسی ژنوتیپ های آویشن دنایی پرداخت و گفت:کشت و اهلی کردن عملکرد سرشاخه گل‌دار اسانس و ترکیبات سازگاری خشک ای گیاه می‌تواند از سوی کشاورزان مورد استقبال قرار گیرد. وی پونه سا و قدومه از دیگر گیاهان دارویی مناسب کشت در استان اصفهان پیشنهاد کرد.
افزایش قیمت تمام‌شده و طولانی شدن مراحل صدور مجوز چالش پیشی روی صادرات گیاهان دارویی
آبتین میرطالبی مسوول اداره بهره‌برداری اداره کل منابع طبیعی استان اصفهان در این نشست گفت: در استان اصفهان حدود ۳۰۰ در استان اصفهان تجاری و خانوار روستایی بهره‌برداری می‌شود. عمده‌ترین این محصولات ازنظر حجمی شامل برگ کرفس، پیاز موسیر، انواع کتیرا و آنغوزه و باریجه هستند. حدود ۴۵ گونه گیاه دارویی- صنعتی در عرصه‌های طبیعی وجود دارد که ازآنجایی‌که رویشگاه‌های تمامی این محصولات مطالعه نشده است، مساحت ۷ میلیون هکتار رویشگاه‌های طبیعی تخمین زده می‌شود .
وی محدودیت‌ها و مشکلات تولیدکنندگان گیاهان دارویی را شامل کمبود کارگر متخصص ،وجاهت قانونی و صنفی ، واسطه‌ها و بنیه مالی برشمرد و گفت: برخی بهره‌برداران که با منابع طبیعی قرارداد منعقد نموده‌اند به دلیل فقر شدید مالی توان چند هفته نگهداری محصول جهت ارائه به مامور منابع طبیعی و اخذ پروانه حمل را ندارند و محصول تولیدشده را در چند مرحله بدون تنظیم صورت‌مجلس موجودی انبار و صدور پروانه حمل به واسطه‌ها می‌فروشند.
وی مشکلات فراروی صادرکنندگان گیاهان دارویی استان را شامل افزایش قیمت تمام‌شده محصولات داخلی در مقایسه با محصولات مشابه بازارهای مصرف اروپا ، رکود حاکم بر بازار تجارت جهانی، وجود محصولات بدون پروانه حمل در بازار و عدم امکان صادرات آن،نوسانات تولید داخلی ازجمله ممنوعیت بهره‌برداری در خشک‌سالی‌ها و عدم صدور مجوز بهره‌برداری از جانب برخی استان‌ها که باعث ایجاد بازاری نامطمئن و پر نوسان ازنظر قیمت محصول می‌گردد،عنوان کرد.
وی تصریح کرد:کاهش تقاضای بازارهای جهانی به فرآورده‌های طبیعی و جایگزینی با محصولات مصنوعی یا محصولات ارزان‌تر طبیعی سایر کشورها ،تغییرات مکرر مقررات و دستورالعمل‌های دستگاه‌های دولتی (سازمان جنگل‌ها و اداره گمرکات) در سال که امکان برنامه‌ریزی و بازاریابی صادرات را دچار مشکل می‌کند؛ لازم است حداقل دستورالعمل‌ها ثابت باشد تا صادرکنندگان توان برنامه‌ریزی خرید و صادرات را داشته باشند.
وی طولانی شدن مراحل صدور مجوز صادرات و ارجاع متقاضیان به سازمان جنگل‌ها و وزارت کشاورزی در تهران و لزوم درخواست تفویض اختیار مجدد مراحل صدور مجوز صادرات به استان‌ها و روان‌سازی روند و مقررات صادرات از دیگر چالش‌های صادرات گیاهان دارویی استان برشمرد.
