محرم ماه شور و شعور و عشق و فریاد است. ای ماه خون، دوباره می‌آیی و سکوت تاریخ را در هم می‌شکنی و بغض ناله را از حنجره‌ها آزاد می‌سازی.بانگ کاروانت به گوش می‌آید و عاشقان را دوباره به مهمانی فرا می‌خوانی. سلام بر حسین سید و سالار شهیدان و یاران باوفایش. آن اصحاب شهادت طلبش که مصداق واقعی آگاهی و ایمان و شجاعت و فداکاری بودند، چه آن‌هایی که در رکابش به فیض شهادت رسیدند و چه آن‌هایی که پیش از عاشورا شهید شدند. مصائب امام حسین(علیه‌السلام) و اهل بیتش در این راه آنقدر عظیم و جانسوز است که اگر همه ایام محرم هم از آن گفته شود باز هم نمی‌توان حق مطلب را به درستی ادا کرد.
با توجه به ورود امام حسین(علیه‌السلام) و یارانش در روز دوم محرم به کربلا و شهادتشان در روز دهم، شیعیان دهه اول این ماه را به یاد آنان و ذکر مصیبتشان به سوگواری و عزاداری ویژه‌ای می‌پردازند و در بزرگداشت شهدای کربلا هر روز از این دهه را مختص به یکی از حماسه سازان این نهضت جاویدان قرار داده‌اند:
روز اول: مسلم‌بن‌عقیل (علیه‌السلام)
روز دوم: ورود کاروان به کربلا
روز سوم: حضرت رقیه (علیه‌السلام)
روز چهارم: حضرت حر و طفلان حضرت زینب (علیه‌السلام)
روز پنجم: حضرت عبدالله‌بن‌الحسن و اصحاب
روز ششم: حضرت قاسم‌بن‌الحسن(علیه‌السلام)
روز هفتم: حضرت علی اصغر (علیه‌السلام) و روضه عطش
روز هشتم: حضرت علی‌اکبر(علیه‌السلام)
روز نهم: حضرت عباس(علیه‌السلام)
روز دهم: حضرت اباعبدالله (علیه‌السلام) و شام غریبان
روز یازدهم: حرکت کاروان از کربلا
روز دوازدهم: ورود کاروان به کوفه
روزسیزدهم: مصائب امام سجاد و حضرت زینب(س) در کوفه و شام
