* رضا اخلاق پور
البته شاخصه های دیگری همچون کیفیت حقوق مالکیت، کیفیت نظام آموزشی و شاخص توسعه نیروی انسانی را نیز در این رابطه می توان نام برد. اما مهمترین شاخصه ها، بحث تسهیل مجوزدهی و نبود انحصار را باید نشانه اصلی سنجش میزان عیار فضای کسب وکار در یک اقتصاد است.
فرآیند طولانی مجوزدهی باعث می شود بسیاری از فعالان اقتصادی را از راه اندازی یک کسب و کار در قالب شفاف و رسمی منصرف شوند و به جای سرمایه گذاری در بخش های مولد، سرمایه های خود را به بازار هایی مانند مسکن ، ارز، طلا و… وارد کنند که نه تنها مولد نیست بلکه افزایش های کاذب تقاضا باعث تورم هادر این بازار ها می شود و برای متقاضیان واقعی مشکلاتی ایجاد می کند . این موضوع یک عامل بازدارنده رشد و افزایش بهره وری در حوزه های بخشی اقتصاد است .
لذا مسئولین باید با تسهیل در اعطای مجوز، زمینه کارآفرینی و رقابت پذیری را بین بخش های مختلف اقتصادی ایجاد نمایند تا انگیزه های رقابتی باعث رشد کیفیت ، کارآیی و قیمتگذاری مناسب و شفاف محصولات وخدمات شود .
تجربه نشان داده هر جا بحث انحصار و یا محدودیت کسب و کارهای فعال در یک حوزه بیش آید کیفیت خدمات و محصولات به طور قابل ملاحظه ای پایین می آید و قیمت ها بیش از واقع تعیین می شوند و به دلیل انحصار و نداشتن رقبای قدرتمند ،خلاقیت و نوآوری در این صنایع کاهش می یابد و به تدریج از رقبای خود در بازار های جهانی فاصله می گیرند ، بنابراین دولت باید با سرعت بیشتری نسبت به رفع موانع تولید از طریق ایجاد مقررات‌زدایی وتسهیل در مجوز دهی گام بردارد تا شاهد جهشی محسوس و فوری در رشد تولید ناخالص داخلی و اشتغالزایی و سطح درآمد ملی باشیم
