ام‌البنین علی‌اصغری در گفتگویی، با اشاره به اینکه مجموع تصمیم‌ها و رفتارهای شهروندان هر شهر، شکل آن را می‌سازد، اظهار کرد: شهر باید کنترل شود، زیرا زندگی شهری باوجود هرج‌ومرج و بدون سازوکارهای انتظام‌بخش و قابل اجرا رو به انحطاط خواهد رفت.
وی افزود: همه جوامع برای کنترل مردم و عملکرد صحیح آن‌ها نیاز به قوانین و مقررات دارد تا همان مردم با اطمینان زندگی کنند و بدانند که از دیگران نیز می‌توان انتظار پیروی از این مقررات را داشت.
کارشناس شهرسازی تصریح کرد: ضوابط و مقررات شهرسازی، آن بخش از تصمیم‌های مردم را که بازتاب فضایی و کالبدی دارد، کنترل و هدایت می‌کند و بی‌شک، توسعه پایدار که مفهوم عدالت را طی زمان و همچنین در عرض آن در بردارد، می‌تواند به‌عنوان آرمان و مقصد نهایی این نوع از ضوابط و مقررات شهرسازی قرار دهد.
وی با بیان اینکه اگر ضوابط و مقررات شهرسازی به‌نحوی کارآمد و به‌منظور تحقق اهداف و آرمان‌های توسعه پایدار تدوین و اجرا شود، تضمین‌کننده شکل‌گیری نوع سکونتگاه‌های شهری با آرمان‌های توسعه پایدار خواهد بود، ادامه داد: مطالعات پیرامون ضوابط و مقررات نشان می‌دهد، عملکرد شهرها با استفاده از روش‌های تحقیق‌گونه حاکی از آن است که ضوابط و مقرراتی که ملاک عمل فعلی شهرها است به‌دلیل انطباق نامطلوب با ویژگی‌های بنیادی و تبعیت‌گونه و آرمانی، پایدار نیست.
علی‌اصغری با اشاره به اینکه نظر محققان و دولت‌ها در مورد مسئله پایداری زیست‌محیطی در سه دهه پایانی قرن بیستم این است که تقاضا برای توسعه پایدار شهری و شهرهای پایدار مهمترین چالش فراروی بشریت در قرن بیست‌ویکم باشد، خاطر نشان کرد: جست‌وجو برای یافتن شهر مطلوب یعنی آن شکلی از شهر که بتواند امتیازات تکنولوژیکی و روحیه سالم زندگی روستایی را بر اساس ایده‌های روشنگرانه عدالت اجتماعی بیان کند که از قرن‌های دور بسیار مورد توجه و یکی از دل‌مشغولی‌های مهم بسیاری از فلاسفه، مصلحان اجتماعی، نویسندگان، معماران و شهر سازان بوده است.
این کارشناس شهرسازی اضافه کرد: این جست‌وجو که در سیر تحول تاریخی خود ممکن است به افلاطون و اندیشه‌های او در کتاب جمهوریت بازگردد، منجر به بعضی اندیشه‌ها و نظریه‌های موافق و مخالف سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در طول تاریخ شده است که به نوبه خود در شکل‌گیری فرم شهر و توسعه و تحول آن به‌صورت فرم‌های مختلف شهرنشینی و استقرار جمعیت بسیار مؤثر بوده است.
وی ادامه داد: در دهه‌های پایانی قرن بیستم با توجه به رشد فزاینده نگرانی‌های زیست‌محیطی و بروز بعضی بحران‌های اکولوژیکی و در نتیجه ناپایداری‌های محیطی، جست‌وجو برای یافتن فرم شهر مطلوب جای خود را به فرم شهری پایدار تغییر داد اما ابهامات زیادی در مسیر تعیین فرم شهری پایدار وجود دارد.
منبع خبر : ایمنا
