به گزارش پایگاه خبری سرمایه گستران، صحرای آتاکاما خشک‌ترین بیابان روی کرۀ زمین است و سطحش آنقدر شبیه مریخ است که ناسا بعضی از کاوشگرهایش را در آنجا آزمایش می‌کند. اما این‌ها تنها ویژگی‌های این صحرا نیستند. امروزه آتاکاما به یکی از بزرگترین زباله‌دانی‌های لباس در جهان تبدیل شده است.
تولید سریع و انبوه لباس‌های ارزان‌قیمتی که خیلی زود از مد می‌افتند، موجب شده که دنیای پوشاک به تولید کنندۀ بزرگی برای زباله تبدیل شود. ماجرا به اندازه‌ای جدی است که سازمان ملل این وضعیت را یک «وضع اضطراری زیست محیطی و اجتماعی برای تمام سیاره» توصیف کرده است.
شاید اعداد بتوانند درک بهتری از وضع موجود به ما بدهند. در فاصلۀ سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۴ میزان تولید لباس در جهان به میزان دو برابر افزایش پیدا کرد و مصرف‌کنندگان نیز ۶۰ درصد بیشتر لباس خریدند. این در حالی بود که میانگین مدت زمان استفاده از یک لباس به نصف کاهش پیدا کرد.
امروزه سه پنجم لباس‌هایی که در دنیا تولید می‌شوند در کمتر از یک سال به زباله‌دانی می‌روند. به عبارت دیگر در هر ثانیه یک کامیون لباس در جهان به زباله تبدیل می‌شود.
آتاکامای شیلی، در کنار برخی مناطق در آفریقا و جنوب آسیا، یکی از مقاصدی است که این زباله‌ها از سراسر جهان به سمت آن سرازیر می‌شوند. شیلی یکی از بزرگترین بنادر معاف از مالیات در منطقۀ آمریکای جنوبی را دارد و به همین دلیل است که کشتی‌هایی حامل میلیون‌ها تن لباس هر سال بارشان را در آنجا تخلیه می‌کنند. به گفتۀ مقامات شیلیایی این میزان در سال گذشته ۴۴ میلیون تن بود.
وجود این منطقۀ آزاد باعث شده که اقتصاد و وضع زندگی مردم ساکن آنجا تا حد زیادی با گذشته متفاوت شود. تعداد زیادی شرکت از سراسر دنیا در بندر ایکویک شیلی دفاتری تاسیس کرده‌اند تا در کسب و کار پر رونق واردات و صادرات لباس مشارکت کنند. اما همین مسئله باعث شده که شیلی به انباری از لباس‌های کهنه نیز تبدیل شود.
کمی دورتر از بندر آزاد ایکویک، شهر ۱۳۰ هزار نفری آلتو هوسپیکیو قرار دارد که در آنجا لباس‌های وارداتی به آخر خط می‌رسند. اینجا دیگر خبری از درآمد و ثروت نیست. آخرین کسانی که با این لباس‌ها سر و کار دارند، افراد بی‌خانمانی هستند که برای گذراندن شب‌های سرد، لا به لای این کوه زباله به دنبال لباس‌هایی می‌گردند که اندازۀ تنشان باشد.
منبع خبر : سیتنا
