شهر قم از شامگاه یکشنبه تا کنون، در سوگ شهادت دهمین امام همام، امام علی النقی(ع) غرق در عزاست و خیل عظیمی از عزاداران، عاشقان اهل بیت(ع)، مجاوران و زائران حرم حضرت معصومه(س) برای عرض تسلیت در حرم مطهر ایشان گرد هم آمدند و به عزاداری پرداختند.
ارادتمندان خاندان عصمت و طهارت امروز با برگزاری آیین های سوگواری در غم جانکاه سالروز شهادت آن امام همام اشک ماتم می ریزند.
اینک حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) یکپارچه سیاهپوش است و صدای قرائت قرآن و نوحه سرایی مداحان اهل بیت از ماذنه های آن به گوش می رسد.
دسته های عزادار نیز از سراسر شهر به حرکت درآمده و در حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه (س) همراه با زائران به سوگواری مشغول هستند.
عزاداران به همراه زائران ضمن سوگواری، این مصیب بزرگ را به کریمه اهل بیت (ع)، تسلیت گفتند.
مردم متدین این استان با برپایی آیین های سوگواری، شیفتگی خود را به خاندان پیامبر (ص) نشان دادند.
زائران کریمه اهل بیت(ع) که از نقاط مختلف کشور به قم آمده اند نیز با چشمانی اشکبار و دلی شکسته از شهادت دهمین امام شیعیان درکنار مرقد مطهر حضرت فاطمه معصومه (س)، سوگنامه خواندند و عزاداری کردند.
ام القرای جهان اسلام امروز شاهد عاشقانه ترین عزاداری ها از سوی زائران و مجاوران حضرت فاطمه معصومه (س) است که همگام با ملکوتیان بر سر و سینه می زنند و اشک ماتم می ریزند.
در بیوت آیات عظام تقلید و دفتر رهبر معظم انقلاب در قم، مسجد مقدس جمکران، بقاع متبرک امامزادگان و سایر اماکن مذهبی قم نیز به همین مناسبت، مجالس سوگواری برپا شده و سخنرانان گوشه هایی از زندگانی گهربار آن امام همام را بیان کردند.
امام علی بن محمد الهادی(ع) در نیمه ذی الحجه سال هجری قمری نزدیک شهر مدینه چشم به دنیا گشود. لقب های آن حضرت را نقی، هادی، امین، طیب، ناصح، مرتضی وغیره ذکر کرده اند. کنیه این امام همام، ابوالحسن است.
امام هادی(ع) از آغاز امامت در مدینه حضور داشتند و در مدت اقامت در این شهر نقش بسیار مهمی در رهبری شیعیان ایفا کردند؛ به طوری که حکومت عباسی از موقعیت ممتاز امام احساس خطر کرد و حضور ایشان در مدینه را به صلاح ندانست، متوکل برای کنترل بیشتر امام تصمیم گرفت ایشان را از مدینه به سامرا منتقل کند.
در طول مدت حضور امام(ع) در سامرا هر روز بر عظمت و محبوبیت آن حضرت افزوده می گشت و همه ناخواسته در برابر امام هادی متواضع و خاشع بودند.البته نفوذ امام منحصر به شیعیان نبود و شامل درباریان عباسی هم می شد.
حتی اهل کتاب هم به امام احترام می گذاشتند.
متوکل وقتی در اقدام های خود علیه امام هادی(ع) ناکام ماند، به نزدیکان خود اعلام کرد که در کار امام هادی(ع) درمانده شده است؛ از این رو به محدودیت و فشار اکتفا نکرد و تصمیم به شهادت رساندن امام گرفت و حتی اقدام هایی هم انجام داد؛ اما پیش از آنکه موفق شود، خود به هلاکت رسید.
ایجاد آمادگی فکری شیعیان جهت ورود به عصر غیبت، مبارزه با انحرافات، تربیت نیرو و افراد شایسته و تبیین مقام شامخ امامت از جمله اقدام های مهم امام هادی(ع) بود.
سرانجام امام هادی(ع) در سوم رجب سال ۲۵۴ هجری قمری به شهادت رسید. حرم این امام همام در سامراست.
م:ایرنا
