به گزارش پایگاه خبری سرمایه گستران، قرارگیری ایران در نزدیکی خط استوا، باعث شده است اقلیم کشور بیشتر خشک و نیمه خشک باشد.
اصفهان، به‌عنوان سومین کلان‌شهر پرجمعیت کشور در مرکز کشور و مرز اقلیم خشک و کوهستانی قرار دارد؛ این کلان‌شهر از دیرباز به وسیله زاینده‌رود به‌عنوان بزرگ‌ترین رودخانه فلات مرکزی ایران که از زردکوه بختیاری سرچشمه می‌گیرد و به تالاب گاوخونی می‌ریزد، به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم می‌شود.
طبق اطلاعات مندرج در کتب قدیمی، به دلیل حجم آب فراوان زاینده‌رود و وجود مادی‌های (نهرهای) زیاد برای تقسیم آب در سطح شهر و سیراب کردن درختان بلندمرتبه و کهن‌سال، اصفهان را بیشتر باغ‌شهر می‌نامیدند.
با توجه به افزایش روزافزون جمعیت اصفهان و شهرهای اطراف آن، برای دسترسی به آب شرب پایدار و جلوگیری از سیلاب‌ها، احداث سد زاینده‌رود در نزدیکی شهر چادگان در سال ۱۳۴۵ آغاز و پس از چهار سال آبگیری شد. با مدیریت ناصحیح، برداشت‌های بی‌رویه در بالادست رودخانه، افزایش شهرهای زیرمجموعه زاینده‌رود برای تأمین آب شرب و کاهش نزولات آسمانی، نخستین بار در سال ۱۳۷۹، بزرگ‌ترین رودخانه فلات مرکزی ایران خشک شد.
حدود ۵۲۰ سال از زمان ثبت طومار شیخ‌بهایی می‌گذرد و این مجموعه اتفاقات رخ داده و باعث شده است زاینده‌رود اصفهان که زمانی مدیریت آب آن آسان نبود، به یک رودخانه مقطعی تبدیل شود.
با توجه به نقش شورای اسلامی شهر اصفهان درباره مسائل زاینده‌رود، این شورا مصوباتی در راستای صرفه‌جویی در مصرف آب و حوزه فرهنگی در نظر گرفته است.
در ادامه لایحه‌های شورای اسلامی شهر اصفهان در زمینه آب و مدیریت مصرف در سال ۱۴۰۱ که در صحن علنی این شورا به تصویب رسید را می‌خوانید:
دبیرخانه فرهنگی زاینده‌رود در شورای شهر اصفهان
لایحه استقرار دبیرخانه فرهنگی زاینده‌رود در صحن علنی شورا مطرح شد که به تصویب رسید.
پیشنهاد شرکت‌های آب و فاضلاب اصفهان برای تعرفه آبفای مرکزی برای دفع فاضلاب مطرح شده بود که طبق قانون باید درخواست شرکت آب و فاضلاب در شورای اسلامی شهر به تصویب می‌رسید و بعد از اتفاقات اخیری که در رابطه با فرسودگی لوله‌های آب و فاضلاب رخ داد، با تاکید شورای ششم بخش زیادی از این مبلغ در ترمیم شبکه آب و فاضلاب شهر هزینه خواهد شد.
منبع خبر : ایمنا
